دوره 5، شماره 1 - ( 1-1401 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 77-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 107388/21
رضا کیانی*1، مجید کوششی2
1- گروه جمعیت و سلامت، مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور، تهران، ایران ، rezakiani@nipr.ac.ir
2- گروه جمعیت‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- گروه جمعیت‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (763 مشاهده)
مقدمه: بررسی وضعیت صندوق های بازنشستگی ایران نشان می دهد که این صندوق ها طی دو دهه اخیر با چالش های مالی مهمی روبرو شده اند و به نوعی به وضعیت ناپایداری سیستم مستمری رسیده اند. این مسئله، توانایی صندوق ها را در تأمین تعهدات خود برای بهره مندی مشمولین با پرسش جدی مواجه کرده است. یکی از ابزارهای سنجش توازن منابع و مصارف و پایداری صندوق های بازنشستگی، نسبت پشتیبان است. هدف از این مطالعه، بررسی این نسبت در صندوق های بازنشستگی با تأکید بر تأمین اجتماعی و تحولات آن طی ۵۰ سال گذشته ی این صندوق است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی-تحلیلی از طریق تحلیل ثانویه داده های ثبت سازمانی است. داده های مورد استفاده از منابع آماری و اطلاعاتی صندوق های بازنشستگی و دفتر آمار و اطلاعات وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی اخذ شده است.
یافته ها: صندوق های بازنشستگی کشوری، فولاد، بانک مرکزی، صدا و سیما، ملی مس و بنادر و کشتیرانی دارای نسبت پشتیبان زیر یک هستند. با طبقه بندی این نسبت با گروه زیر ۲ شاغل به بازنشسته، به این فهرست می توان به بانک ها، هواپیمایی هما، بیمه مرکزی و نفت را افزود. همچنین نسبت پشتیبان در صندوق تأمین اجتماعی طی سال های اخیر روند کاهشی داشته به نحوی که طی ده سال اخیر از ۸۱/۶ در سال ۱۳۸۹ به ۵/۴ در سال ۱۳۹۸ کاهش یافته است.
نتیجه گیری: بحران در صندوق های بازنشستگی به حدی حائز اهمیت است که هرگونه بی توجهی به آن می تواند چالش ملی در کشور ایجاد کند. نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان می دهد نسبت پشتیبان در صندوق های بازنشستگی روند کاهشی داشته و ادامه این روند مخاطرات اساسی پیش روی اقتصاد ایران پدید می آورد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی-تحلیلی از طریق تحلیل ثانویه داده های ثبت سازمانی است. داده های مورد استفاده از منابع آماری و اطلاعاتی صندوق های بازنشستگی و دفتر آمار و اطلاعات وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی اخذ شده است.
یافته ها: صندوق های بازنشستگی کشوری، فولاد، بانک مرکزی، صدا و سیما، ملی مس و بنادر و کشتیرانی دارای نسبت پشتیبان زیر یک هستند. با طبقه بندی این نسبت با گروه زیر ۲ شاغل به بازنشسته، به این فهرست می توان به بانک ها، هواپیمایی هما، بیمه مرکزی و نفت را افزود. همچنین نسبت پشتیبان در صندوق تأمین اجتماعی طی سال های اخیر روند کاهشی داشته به نحوی که طی ده سال اخیر از ۸۱/۶ در سال ۱۳۸۹ به ۵/۴ در سال ۱۳۹۸ کاهش یافته است.
نتیجه گیری: بحران در صندوق های بازنشستگی به حدی حائز اهمیت است که هرگونه بی توجهی به آن می تواند چالش ملی در کشور ایجاد کند. نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان می دهد نسبت پشتیبان در صندوق های بازنشستگی روند کاهشی داشته و ادامه این روند مخاطرات اساسی پیش روی اقتصاد ایران پدید می آورد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/11/4 | ویرایش نهایی: 1401/4/14 | پذیرش: 1401/2/28 | انتشار الکترونیک: 1401/4/4
دریافت: 1400/11/4 | ویرایش نهایی: 1401/4/14 | پذیرش: 1401/2/28 | انتشار الکترونیک: 1401/4/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |