دوره 5، شماره 2 - ( 5-1401 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 166-155 |
برگشت به فهرست نسخه ها
شادی حاجی‌خانی1 
، سمیه حسام* 2، ایروان مسعودی‌اصل3 ، علی ماهر4
، سمیه حسام* 2، ایروان مسعودی‌اصل3 ، علی ماهر4
1- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، somayehh59@yahoo.com
3- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، somayehh59@yahoo.com
3- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (507 مشاهده)
مقدمه: بیمه‌های پایه و مکمل درمان نقش مهمی در دستیابی به پوشش همگانی سلامت دارند. در کشورهای در حال توسعه، بیمه‌های مکمل درمان، مشکلات و نارسایی‌های عدیده ساختاری و سازمانی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر بسته‌های خدمتی بیمه تکمیلی درمان صورت پذیرفت.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کیفی با روش تحلیل چارچوبی است که در سال ۱۴۰۰ صورت پذیرفت. ۱۱ نفر از خبرگان سازمان بیمه‌ای و صاحب‌نظران در نظام سلامت، با روش نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه‌های پژوهش انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار MAXQDA استفاده شد.
یافته‌ها: ابعاد الگوی بیمه مکمل درمان در ایران بر اساس تحلیل نظرات صاحب‌نظران و خبرگان در ایران شامل ۵ بعد اصلی «قوانین و مقررات، پوشش خدمات، تقویت و ایجاد بازار رقابتی، تدوین استاندارد استفاده از خدمات و گایدلاین‌های درمانی، توسعه بیمه‌های مکمل» بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها تلاش برای تدوین بسته جامع خدمات مکمل درمان در کشور در راستای افزایش دسترسی مردم باید مدنظر سیاست‌گذاران قرار گیرد و ظرفیت مالی برای مدیریت و تامین مالی پوشش همگانی سلامت افزایش یابد. انتظار می‌رود با توسعه علمی بیمه مکمل درمان، کمک شایانی به پوشش همگانی سلامت در کشور انجام شود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کیفی با روش تحلیل چارچوبی است که در سال ۱۴۰۰ صورت پذیرفت. ۱۱ نفر از خبرگان سازمان بیمه‌ای و صاحب‌نظران در نظام سلامت، با روش نمونه‌گیری هدفمند به عنوان نمونه‌های پژوهش انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار MAXQDA استفاده شد.
یافته‌ها: ابعاد الگوی بیمه مکمل درمان در ایران بر اساس تحلیل نظرات صاحب‌نظران و خبرگان در ایران شامل ۵ بعد اصلی «قوانین و مقررات، پوشش خدمات، تقویت و ایجاد بازار رقابتی، تدوین استاندارد استفاده از خدمات و گایدلاین‌های درمانی، توسعه بیمه‌های مکمل» بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها تلاش برای تدوین بسته جامع خدمات مکمل درمان در کشور در راستای افزایش دسترسی مردم باید مدنظر سیاست‌گذاران قرار گیرد و ظرفیت مالی برای مدیریت و تامین مالی پوشش همگانی سلامت افزایش یابد. انتظار می‌رود با توسعه علمی بیمه مکمل درمان، کمک شایانی به پوشش همگانی سلامت در کشور انجام شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1401/3/21 | ویرایش نهایی: 1401/7/27 | پذیرش: 1401/5/26 | انتشار الکترونیک: 1401/7/16
دریافت: 1401/3/21 | ویرایش نهایی: 1401/7/27 | پذیرش: 1401/5/26 | انتشار الکترونیک: 1401/7/16
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |