دوره 5، شماره 3 - ( 7-1401 )                   جلد 5 شماره 3 صفحات 229-222 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.IAU.Semnan.REC.1396.3

XML English Abstract Print


1- دانشکده مدیریت، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2- گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، Dr_khalil_amz@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات مدیریت سلامت دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
4- مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده:   (2759 مشاهده)
مقدمه: پیاده سازی سیستم پرداخت مبتنی بر عملکرد به عنوان یک عامل مهم و تأثیر گذار بر ارتقای بهره وری کارکنان مورد توجه قرار می‌گیرد، که موجب افزایش میزان رضایت و عدالت سازمانی خواهد شد. پرداخت‌های مبتنی بر عملکرد در واقع پاداش‌های مادی را به عملکرد فردی، گروهی یا سازمانی و یا ترکیبی از این سه مرتبط می‌سازد. این مطالعه با هدف تبیین دیدگاه کادر درمان از پرداخت مبتنی بر عملکرد در بیمارستان های منتخب استان لرستان انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات کیفی می باشد که با رویکرد تحلیل محتوا در سال ۱۴۰۰ در بیمارستان های منتخب استان لرستان انجام شد. جامعه آماری ۱۴ نفر از کارکنان درمانی و ستادی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انجام شد. نمونه گیری تا زمان اشباع داده ها ادامه داشت. تحلیل داده با استفاده از تحلیل محتوای قراردادی انجام شد.
یافته ها: پس از تحلیل داده‌ها ۲ بعد اصلی (عوامل سازمانی، عوامل فردی و درونی) و ۶ بعد فرعی (عادلانه بودن سیستم پرداخت؛ کمیت کار؛ کیفیت کار؛ پرداخت بر اساس کار و تلاش؛ انگیزش و علاقه مندی؛ تعهد و پایبندی) استخراج شدند.
نتیجه گیری: با توجه به مؤثر بودن اجرای طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد بر درآمد بیمارستان­‌ها می­‌توان اظهار داشت که این طرح تأثیر مثبتی بر عملکرد کارکنان بیمارستان‌ها داشته و موجب فعالیت بیشتر آنان در بیمارستان‌­ها، ارائه خدمات بهتر و در مجموع بهبود اثربخشی شده است. بنابراین، به مسئولان و مجریان طرح پرداخت مبتنی بر عملکرد در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشنهاد می­‌شود اجرای آن را به صورت گسترده‌­تر در سایر استان‌ها دنبال کنند.

 
متن کامل [PDF 314 kb]   (920 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1401/5/14 | ویرایش نهایی: 1401/11/3 | پذیرش: 1401/8/30 | انتشار الکترونیک: 1401/9/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.