دوره 2، شماره 1 - ( 3-1398 )                   جلد 2 شماره 1 صفحات 54-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
چکیده:   (4218 مشاهده)
به اذعان سیاستگذاران و کارشناسان نظام سلامت، اصلاح نظام پرداخت با هدف تضمین پایداری منابع و تداوم ارائه خدمات از اولویت‌های اصلی هرگونه تحول در نظام سلامت کشور می‌باشد. با توجه به چالش‌های جدی در خرید خدمات سلامت به روش پرداخت به ازای خدمت و لزوم تغییر در رویکرد خرید از ارائهکنندگان خدمات سلامت و بهرهگیری از روش‏های تجربه شده در کشورهای پیشرو، روش پرداخت مبتنی بر گروه‏های تشخیصی (DRG- Diagnosis Related Groups) به عنوان یکی از جایگزین‌های مطرح برای اصلاح نظام پرداخت در کشور مطرح می‏باشد.
روش پرداخت مبتنی بر گروه‏های تشخیصی (DRG) در دهه 1980 در کشور آمریکا با هدف اصلی کنترل و مدیریت مصرف و منابع (Utilization Management) در نظام ارائه خدمات بیمارستانی توسط HCFA به اجرا درآمد. با توجه به قابلیت‌های این سیستم، تأمین‌کنندگان منابع مالی بخش سلامت، تصمیم به استفاده از این روش به عنوان روش پرداخت گرفتند. از آن پس بسیاری از کشورهای جهان در راستای پرداخت بابت خدمات بیمارستانی و تخصیص بودجه از این روش پرداخت استفاده نمودند. تمامی کشورهای عضو OECD (آمریکا سال 1983، آلمان سال 2003، فرانسه سال 1991، اتریش سال 1997، استرالیا سال 1985، انگلیس سال 1992، فنلاند سال 1995، استونی سال 2003، لهستان سال 2008، هلند سال 2005، اسپانیا سال 1996، پرتغال سال 1984، ایرلند سال 1992، سوئد سال 1995، ژاپن سال 1998، نیوزیلند سال 1998)، بیشتر کشورهای آسیایی (از جمله تایلند سال 1993، چین سال 2000، سنگاپور سال 1998، کره جنوبی سال 1997 ، مالزی سال 2002) از روش DRG برای پرداخت بابت خدمات بیمارستانی استفاده می‌کنند. کشورهای تونس سال 2007، شیلی سال 2000، کلمبیا سال 2005، جمهوری مولداوی سال 2012، کاستاریکا سال 1998، ترکیه سال 2011، اروگوئه، آرژانتین، بلغارستان، فیلیپین، اندونزی، ویتنام، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی وآفریقای جنوبی اجرای آزمایشی سیستم مذکور را در سال‌های اخیر تجربه کرده‌اند.
متن کامل [PDF 439 kb]   (1915 دریافت)    
نوع مطالعه: نامه به سردبیر | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/3/12 | ویرایش نهایی: 1400/1/31 | پذیرش: 1398/3/13 | انتشار الکترونیک: 1398/4/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.