مقدمه: بررسی اثر متغیرهای کلان اقتصادی بر متغیرهای سطح سلامت می تواند علاوه بر آگاهی سیاست گذاران نظام سلامت از میزان تأثیر متغیرهای اقتصادی بر سطح سلامت، امکان پیش بینی اثر نوسانات اقتصادی را بر سطح سلامت فراهم کند. هدف از مطالعه حاضر، تحلیل روند متغیرهای اصلی اقتصاد کلان ایران و بررسی تأثیر آنها بر شاخص های سلامت بود.

روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود. در این مطالعه به منظور شناسایی تأثیر نوسانات اقتصادی بر سلامت عمومی، روند ۴ دهه تغییرات (۱۳۵۰-۱۳۹۰) در شاخص های کلان اقتصادی و شاخص های سلامت عمومی مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های سلامت از بانک جهانی و شاخص های مرتبط با اقتصاد کلان از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و مرکز آمار ایران جمع آوری شد. برای شناسایی ارتباط بین متغیرها از برازش مدل رگرسیونی الگوی خودتوضیح برداری (VAR model) و آزمون علّیت گرنجر (Granger causality test) استفاده شد. تخمین مدل های رگرسیونی و آزمون های آماری مرتبط با استفاده از نرم افزار اقتصادسنجی eviews ۷ انجام شد.

یافته ها: رشد درآمد سرانه، نابرابری درآمد، و نرخ بیکاری، تأثیر آماری معناداری بر شاخص های امید به زندگی و مرگ و میر کودکان زیر ۵سال داشتند (P<۰.۰۵) و آزمون علّیت گرانجر نیز جهت تأثیر را تأیید می کرد. اختلالات نرخ ارز اگرچه تأثیر آماری معناداری بر امید به زندگی داشت(P<۰.۰۵)، اما اثر آن بر مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال معنادار نبود (P>۰.۰۵). از میان متغیرهای کلان اقتصادی تأثیر متغیر نابرابری درآمدی بر شاخص های سلامت بیشتر از سایر متغیرها بود.

نتیجه گیری: از بین متغیرهای کلان اقتصادی، تأثیر نابرابری درآمدی بیشتر و طولانی مدت تر از سایر متغیرها بود و برهمین اساس دولت می تواند با اتخاذ سیاست های بازتوزیع درآمد، از طریق کاهش نابرابری درآمدی آثار سوء نوسانات اقتصادی را بر سطح سلامت جامعه کنترل کند.

مقدمه: با توجه به اهمیت سلامت به عنوان سرمایه ای ارزشمند و دستیابی به پوشش همگانی سلامت، برخورداری از مزیت های بیمه های سلامت لازمه دستیابی به سلامت برای همه است و برهمین اساس شناسایی و تحلیل مزیت های تجمیع صندوق های بیمه های سلامت می تواند گامی موثر در این خصوص باشد. مطالعه حاضر با هدف تحلیل روابط سیستماتیک مزیت های یکپارچه سازی بیمه سلامت در ایران به انجام رسید.

روش بررسی: مطالعه توصیفی حاضر در دو مرحله شناسایی و تحلیل سیستماتیک مزیت های یکپارچه سازی بیمه سلامت در ایران روی ۶۸ نفر از خبرگان و متخصصان بیمه سلامت انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در مرحله دلفی، پرسشنامه ای ۴۰ سوالی در طیف لیکرت و در مرحله تحلیل سیستماتیک، پرسشنامه مقایسات زوجی بود. تحلیل نتایج فاز دلفی با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تی تک نمونه ای و وزن دهی مزیت ها با استفاده از تکنیک دیمتل فازی (FUZZY DEMATEL) و با بهره‌گیری از نرم افزار MATLAB انجام گرفت.

یافته‌ها: در مجموع ۴۰ مزیت برای تجمیع بیمه سلامت در ایران شناسایی شد که با انجام فاز دلفی، ۲۹ مزیت مورد پذیرش قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل روابط سیستماتیک نیز نشان داد مزیت تولیت با مختصات (۳۱/۱ و ۳۱/۱) به عنوان تأثیرگذارترین و مزیت فرایند های عملیاتی با مختصات (۹۵۹/۰- و ۹۵۹/۰) به عنوان تأثیرپذیرترین هستند.

نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت مزیت های تولیت و تأمین مالی و تأثیرگذاری آنها بر روی سایر مزیت ها، تمرکز بر تقویت این مزیت ها در راستای حرکت به سمت تجمیع صندوق های بیمه ای و فراهم سازی زیرساخت های آن، می تواند گام موثری در این خصوص باشد. همچنین دستیابی به مزیت های بسته پایه خدمتی، پوشش همگانی جمعیت، تأمین مالی و فرایندهای عملیاتی می تواند در قالب برنامه های میان مدت و بلندمدت محقق شود.

مقدمه: محدودیت های مالی و اقتصادی یکی از مهم ترین موانع دسترسی به خدمات مراقبت های سلامت به شمار می روند و  بنابراین، حفاظت مالی از گیرندگان خدمات در برابر هزینه‌های سلامت، با استفاده از مکانیسم بیمه، یکی از راهکارهای اصلی دستیابی به پوشش همگانی سلامت، در جوامع شناخته می شود. برهمین اساس پژوهش حاضر نیز با هدف تبیین وضعیت پوشش بیمه درمانی و تأثیر آن بر هزینه‌های کمرشکن بین خانوارهای ایرانی طراحی و اجرا شد.

روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت مقطعی در دوره مطالعاتی ۱۳۹۴تا ۱۳۹۶ و با استفاده از داده های پیمایش هزینه  -   درآمد خانوار مرکز آمار ایران انجام شد. پس از استخراج و پالایش داده های خام، به منظور دستیابی به هدف مطالعه، داده های مربوط به ۱۱۴هزار و ۳۷۵ خانوار وارد مطالعه شدند. سنجش شـاخص هزینـه هـای کمرشـکن سلامت در مطالعه حاضر براساس تعریف سازمان جهانی بهداشت انجام شد. استخراج داده ها با استفاده از نرم افزارهای کاربردی MSAccess۲۰۱۳ و MSExcel۲۰۱۳ و تحلیل داده ها به کمک نرم افزارSTATA v.۱۴.۱ براساس تکنیک رگرسیونی لاجیت انجام شد.

یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پوشش بیمه ای در مناطق روستایی (۶۶/۷۷ درصد) بیشتر از مناطق شهری (۷۱درصد) بود. در مناطق روستایی، شهری و کل کشور به ترتیب بیمه سلامت، تأمین اجتماعی و خدمات درمانی بیشترین جامعه را تحت پوشش قرار می دادند. تأثیر مثبت پوشش بیمه  ای بر پیشگیری از احتمال مواجهه خانوارها با هزینه های کمرشکن سلامت مشاهده نشد. عواملی مانند افزایش تعداد سالمندان در خانوارها، نداشتن منزل شخصی، ساکن مناطق روستا بودن، درآمد پایین خانوار، تعداد شاغل کمتر در خانوار به عنوان عوامل موثر بر افزایش احتمال ابتلا به هزینه های کمرشکن سلامت شناسایی شدند.

نتیجه گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد بیمه های درمانی پایه نتوانسته اند از ابتلای خانوارهای ایرانی به هزینه های کمرشکن سلامت جلوگیری کنند. با وجود اینکه عوامل اجتماعی و اقتصادی دیگری نیز در مواجهه با هزینه های کمرشکن ممکن است دخیل باشند، اما آنچه به طور واضح به نظر می رسد، این است که خانوارهای ایرانی دارای بیمه درمانی از خطر مواجهه با هزینه های کمرشکن سلامت در امان نبوده‌اند. بنابراین در کنار اصلاحات سیاست های بیمه ای لازم است به سایر عوامل اجتماعی و اقتصادی موثر بر اقتصاد سلامت خانوار نیز توجه شود.

مقدمه: مسمومیت با انگیزه‌های مختلفی از جمله اشتباه فرد، دادخواهی و یا خودکشی و ... صورت می‌پذیرد. مصرف مواد غذایی فاسد، مصرف نابجای دارو، سموم کشاورزی و... از علل مسمومیت هستند. صرف نظر از انگیزه فرد مسموم و نوع و میزان ماده مصرفی، این دسته از بیماران برای بیمه سلامت، هزینه‌های قابل توجهی ایجاد می‌کنند. این مقاله به منظور بررسی فراوانی و هزینه بیمه‌شدگان بیمه سلامت که در اثر مسمومیت در بیمارستان شهید مصطفی خمینی ایلام در سه ماه اول ۹۸ بستری شده‌اند انجام شده است. 
روش بررسی: تحقیق حاضر یک مطالعه مقطعی است که با هدف بررسی هزینه‌های بستری بیمه‌شدگان بیمه سلامت دچار مسمومیت در بیمارستان شهید مصطفی خمینی شهر ایلام طی سه ماهه اول سال ۱۳۹۸ انجام شده است. جامعه آماری شامل ۷۳ نفر از بیمه‌شدگان بیمه سلامت استان است که به علت مسمومیت در بیمارستان شهید مصطفی خمینی ایلام در سه ماهه اول سال ۱۳۹۸ بستری شده و مورد مداوا قرار گرفته‌اند. داده‌ها به روش سرشماری با استخراج و مطالعه پرونده‌ بیماران جمع‌آوری گردید، توصیف داده‌ها از طریق نرم‌افزارهای SPSS ویرایش ۲۱ و Excel ویرایش ۲۰۰۷ صورت گرفت و نتایج در قالب جداول فراوانی و نمودار ارائه شد.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد هر بیمه‌شده بطور متوسط ۳/۲ روز بستری شده و ۵۹۵/۶۸۲/۱۶ ریال هزینه داشته است. بیمه‌شدگان روستایی با ۰۵/۵۲ درصد بیشترین و بیمه‌شدگان صندوق سایراقشار با ۴۸/۵ درصد کمترین میزان فراوانی را داشتند. بیمه‌شدگان کارکنان دولت با ۱۱۴/۶۶۳/۴۱ ریال بیشترین و بیمه‌شدگان ایرانیان با ۶۶۳/۸۹۹/۱۲ ریال کمترین میانگین هزینه را داشتند. ۴۹/۶۸ درصد نمونه‌های مورد مطالعه با دارو و ۴۴/۱۶ درصد با سم دچار مسمومیت شده‌اند.
نتیجه‌گیری: مسمومیت‌ها یکی از عوامل هزینه‌ساز برای سازمان بیمه سلامت هستند. دسترسی آسان به داروها و سموم کشاورزی در تشدید این پدیده مؤثر هستند.

مقدمه: خی از اقتصاددانان کندی رشد اقتصادی در بعضی از کشورهای در حال توسعه را به ناکارآمدی و توسعه نیافتگی نیروی انسانی و بخش سلامت نسبت می‌دهند و اصلاحات نظام‌مند این بخش را برای دستیابی به رشد اقتصادی سریع‌تر توصیه می‌کنند. از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان مخارج درمانی تخصیص داده شده دولت از طریق سازمان بیمه سلامت و رشد اقتصادی ایران است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه تحلیلی توصیفی است که با کاربرد روش مدل سازی و با استفاده از نرم افزار  Eviews۱۰در دوره زمانی کوتاه‌مدت و بلندمدت و با روش VECM^۴ (آزمون همجمعی و آزمون والد) مورد تحلیل قرار گرفته است. قلمرو زمانی تحقیق، سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۷ و فصلی بوده است.
یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهند که همه متغیرهای تحقیق با یک بار تفاضل گیری ایستا می شوند و به عبارتی از درجه یک هستند. همچنین، هزینه‌های دولت در سازمان بیمه سلامت در کوتاه‌مدت و بلندمدت از تولید ناخالص داخلی تأثیر می‌پذیرند. از سویی دیگر، در صورت ایجاد نوسان در هزینه‌های درمانی دولت در سازمان بیمه سلامت، تولید ناخالص داخلی تحت تأثیر کوتاه‌مدت این هزینه‌ها قرار می‌گیرد اما این رفتار در بلندمدت، به سوی محو شدن تاثیر ایجاد شده و بازگشت تولید ناخالص داخلی به تعادل و روند اصلی پیش خواهد رفت.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق گویای این است که، در مورد این مسئله که هزینه‌های بخش سلامت بر تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی تأثیر معنی‌دار دارد یا خیر، نمی‌تواند نظر قطعی را ارائه داد.