جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای ایزدبخش

حمید محمدی، شهرام توفیقی، مصطفی رجبی، حمیدرضا ایزدبخش، بهار حافظی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه: خرید استراتژیک در خدمات سلامت یکی از مولفه های اساسی در بهبود عملکرد و از مهمترین موضوعات مطرح به منظور اصلاح سیستم سلامت در دنیا بوده است. وزارت بهداشت و سازمان های بیمه گر در ایران اگرچه گاهی موضوع اهداف خرید استراتژیک را مورد توجه قرار میدهند، اما دستیابی به آن یا حتی اجرای آن به دلیل مشکلات موجود امکان پذیر نیست. بدینمنظور این مطالعه با هدف شناسایی مهمترین عوامل موثر بر راهاندازی خرید راهبردی خدمات سلامت و پیادهسازی آن در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی و ارائه یک مدل قابل اجرا انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کیفی است که در سال ۱۳۹۹ برای شناسایی عوامل موثر در اجرای خرید راهبردی خدمات سلامت در سازمان تأمین اجتماعی و ارائه الگوی بومی در دو مرحله انجام شد. در گام اول، برای استخراج عوامل مهم در زمینه خرید راهبردی از مصاحبه نیمهساختاریافته استفاده شد. در گام دوم از روش دلفی برای تعیین تایید یا تایید نشدن این عوامل موثر در خرید راهبردی در سازمان تأمین اجتماعی استفاده شد.
یافتهها: در این پژوهش ۶ موضوع و ۴۰ زیرموضوع استخراج شد. موضاعات اصلی پژوهش شامل گروه های هدف، ساختار اجتماعی، ساختار بیمه، مدیریت و هماهنگی بینبخشی، سیستمهای دانش و اطلاعاتی و ارائهدهندگان خدمت است. دو موضوع اصلی مورد توجه کارشناسان، گروه های هدف و ساختار بیمه بود. بالاترین امتیاز اجماع بین کارشناسان در زیر موضوعات شامل نیازسنجی سلامت و اولویتبندی گروه های هدف، تخصیص عادلانه منابع، سطح درآمدی افراد تحت پوشش به همراه گفتمان سازی خرید راهبردی بود.
نتیجهگیری: بر اساس مدل، بیشترین توجه به نقش گروه های هدف و ساختار بیمه بهعنوان رهبری در خرید خدمات سلامت و توزیعکننده مناسب خدمات است. مهم است که سازمان تأمین اجتماعی بتواند با ارائهدهندگان ارتباط برقرار کرده و بهترین ارائهدهندگان را انتخاب کند و اطلاعات قیمت را از طریق رقابت در مناسبترین سازوکار دریافت کند. همچنین با این مدل، میتواند بهصورت استراتژیک بهترین و موثرترین خدمات را برای بیمهشدگان خود خریداری کند. مدل عملی ارائه شده در این مقاله می تواند به توسعه سیستمهای سلامت برای غلبه بر موانع موجود در اجرای پیشرفت خریدهای راهبردی کمک کند. این مدل نیاز به دانش لازم برای خرید راهبردی خدمات سلامت را برآورده می کند.

کیوان مرتضوی سرایی، محمود محمودزاده، حمیدرضا ایزدبخش،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: سازمان تأمین اجتماعی به عنوان بزرگترین سازمان بیمه اجتماعی کشور نقش مهم و تعیینکنندهای در تأمین سلامت و پویایی جامعه ایفا میکند و از مهمترین اهداف آن تامین خدمات متنوع بیمهای و درمانی افراد تحت پوشش است. اما دستیابی به این مهم زمانی به نحو مطلوب امکانپذیر است که منابع و مصارف و عوامل موثر بر آنها، که پیش شرط ارائه خدمات و مصارف آنهاست، با دقت و شفافیت شناخته شود و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
روشبررسی: در این پژوهش، با مدلسازی منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی با روش پویاییشناسی سیستمها، اقدام به بررسی تاثیرات بیماری کرونا و همچنین پیشبینی شرایط این سازمان در سالهای آتی و ارائه پیشنهاداتی برای رفع مشکلات آن شده است.
یافتهها: بنا بر یافتههای این پژوهش، افزایش حق بیمه دریافتی از ۳۰ به ۳۵درصد و همچنین افزایش سن بازنشستگی به میزان ۵ سال، میتواند منابع این سازمان را افزایش داده و از ورشکستگی آن جلوگیری کند.
نتیجهگیری: اتخاذ سیاستهای پیشنهاد شده در این پژوهش، باوجود تاثیرگذاری بعضا بسیار زیاد، به تنهایی نمیتواند برای جلوگیری از ورشکستگی صندوق تأمین اجتماعی رویکرد مفیدی ارائه دهد. به منظور اطمینان از بهبود شرایط صندوق، پیشنهاد میشود علاوه بر سیاستهای پیشنهاد شده در زمینه تغییر سیستم تأمین اجتماعی و همچنین اتخاذ سیاستهای بلندمدت و میانمدت کارآمدتر تغییراتی انجام شود تا رویکرد مناسبی برای برونرفت از شرایط کنونی انتخاب شود.

کیوان مرتضوی سرایی، محمود محمودزاده، حمیدرضا ایزدبخش،
دوره ۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۲ )
چکیده

مقدمه: در شرایط بحران، هنگامی که تولید و رشد اقتصادی با تکانههای منفی مواجه هستند، افزایش بیکاری باعث ازدست دادن یا کاهش درآمد بسیاری از افراد میشود. صندوق بیمۀ بیکاری با پرداخت مقرری، از فقر بیکارشدگان جلوگیری میکند و ازطریق مکانیسم کاریابی میتواند موجب ورود مجدد بیکاران به بازار کار باشد. بنابراین طرحهای بیمۀ بیکاری ابزارهای مهمی در اقتصاد برای مقابله با بحرانها هستند.
روش بررسی: در این پژوهش ضمن مدلسازی منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی با روش پویاییشناسی سیستم، اقدام به بررسی آثاربیماری کووید-۱۹ بر صندوق بیمه بیکاری و همچنین پیشبینی شرایط این سازمان در سالهای آینده شده است. بررسیها در قالب ۳ سناریوی «شرایط فعلی صندوق بیمه بیکاری بدون کمک دولت»، «شرایط فعلی صندوق بیمه بیکاری با کمک دولت» و «کمک به بنگاه برای حفظ نیروی انسانی» انجام شد.
یافتهها: بنا بر یافتههای این پژوهش، سناریوی کمک به بنگاه برای حفظ نیروی انسانی به عبارتی پرداخت ۵۰ درصد مقرری بیکاری از سوی صندوق و پراخت ۵۰ درصد دیگر از سوی کارفرما و به عبارتی قبول شرایط دوگانه بیکاری- اشتغال بهطور همزمان، میتواند شرایط صندوق بیمه بیکاری را در وضعیت بهتری در مقایسه با به دو سناریوی دیگر قرار دهد.
نتیجهگیری: یافتهها نشان داد که قواعد بیمۀ بیکاری در کشور سخاوتمندانه است و سازوکار نظارت بر فرایند کاریابی مقرریبگیران بهصورت کارآمدی طراحی نشده است. همچنین بررسیهای این مطالعه بهطور کلی نشان میدهد در حالتی که هدف حفظ نیروی انسانی بنگاهها باشد، وضعیت صندوق بیکاری در شرایط مطلوبتری قرار خواهد داشت.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه بیمه سلامت ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb