حمید محمدی، شهرام توفیقی، مصطفی رجبی، حمیدرضا ایزدبخش، بهار حافظی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: خرید استراتژیک در خدمات سلامت یکی از مولفه های اساسی در بهبود عملکرد و از مهم‌ترین موضوعات مطرح به منظور اصلاح سیستم سلامت در دنیا بوده است. وزارت بهداشت و سازمان های بیمه گر در ایران اگرچه گاهی موضوع اهداف خرید استراتژیک را مورد توجه قرار می‌دهند، اما دستیابی به آن یا حتی اجرای آن به دلیل مشکلات موجود امکان پذیر نیست. بدین‌منظور این مطالعه با هدف شناسایی مهم‌ترین عوامل موثر بر راه‌اندازی خرید راهبردی خدمات سلامت و پیاده‌سازی آن در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی و ارائه یک مدل قابل اجرا انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کیفی است که در سال ۱۳۹۹ برای شناسایی عوامل موثر در اجرای خرید راهبردی خدمات سلامت در سازمان تأمین اجتماعی و ارائه الگوی بومی در دو مرحله انجام شد. در گام اول، برای استخراج عوامل مهم در زمینه خرید راهبردی از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده شد. در گام دوم از روش دلفی برای تعیین تایید یا تایید نشدن این عوامل موثر در خرید راهبردی در سازمان تأمین اجتماعی استفاده شد.
یافته ها: در این پژوهش ۶ موضوع و ۴۰ زیرموضوع استخراج شد. موضاعات اصلی پژوهش شامل گروه های هدف، ساختار اجتماعی، ساختار بیمه، مدیریت و هماهنگی بین‌بخشی، سیستم‌های دانش و اطلاعاتی و ارائه‌دهندگان خدمت است. دو موضوع اصلی مورد توجه کارشناسان، گروه های هدف و ساختار بیمه بود. بالاترین امتیاز اجماع بین کارشناسان در زیر موضوعات شامل نیازسنجی سلامت و اولویت‌بندی گروه های هدف، تخصیص عادلانه منابع، سطح درآمدی افراد تحت پوشش به همراه گفتمان سازی خرید راهبردی بود.
نتیجه گیری: بر اساس مدل، بیشترین توجه به نقش گروه های هدف و ساختار بیمه به‌عنوان رهبری در خرید خدمات سلامت و توزیع‌کننده مناسب خدمات است. مهم است که سازمان تأمین اجتماعی بتواند با ارائه‌دهندگان ارتباط برقرار کرده و بهترین ارائه‌دهندگان را انتخاب کند و اطلاعات قیمت را از طریق رقابت در مناسب‌ترین سازوکار دریافت کند. همچنین با این مدل، می‌تواند به‌صورت استراتژیک بهترین و موثرترین خدمات را برای بیمه‌شدگان خود خریداری کند. مدل عملی ارائه شده در این مقاله می تواند به توسعه سیستم‌های سلامت برای غلبه بر موانع موجود در اجرای پیشرفت خریدهای راهبردی کمک کند. این مدل نیاز به دانش لازم برای خرید راهبردی خدمات سلامت را برآورده می کند.
منصور عسکری، مصطفی رجبی، شهرام توفیقی، مریم شریف‌دوست، بهار حافظی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: تکیه بر پرداخت از جیب خدمات مراقبت از سلامت، افزایش بار مالی و هزینه‌های کمرشکن خدمات درمانی برای خانواده‌ها نتیجه فقر را به همراه دارد. با توجه به ضرورت وجود بیمه درمانی پایدار برای مشاغل غیر رسمی، پژوهش حاضر به بررسی تمایل به پرداخت بیمه درمانی همگانی سلامت برای مشاغل غیر رسمی در شهر اصفهان برای دهک‌های درآمدی یک تا شش در دو گروه دهک درآمدی یک تا سه و دهک چهار تا شش پرداخت است.
روش بررسی: در این مطالعه به برآورد میزان تمایل به پرداخت از روش ارزش‌‌گذاری مشروط (CVM) استفاده شد. در این پژوهش از روش کتابخانه‌ای و میدانی پس از طراحی پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده و از آنجا که متغیر وابسته (تمایل به پرداخت) به صورت رتبه‌ای بود از روش های اقتصاد سنجی پروبیت رتبه‌ای و توبیت به برآورد الگو پرداخته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تمایل به پرداخت صاحبان مشاغل غیررسمی برای خرید بیمه سلامت در شهر اصفهان در گروه اول (دهک ۱ تا ۳) برابر۴۸۷،۶۰۰ ریال و برای گروه دوم (دهک ۴ تا ۶) برابر ۵۱۳،۲۰۰ ریال است و در مجموع میانگین تمایل به پرداخت هر دو گروه یعنی دهک یک تا شش برابر ۵۰۰،۴۰۰ ریال است. همچنین اختلاف تمایل به پرداخت دو گروه ۵ درصد است. از پنج متغیر مستقل در هر دو گروه متغیر سطح تحصیلات تأثیر معنی داری بر تمایل به پرداخت ندارد اما سایر متغیرها از جمله سن، متوسط درآمد خانوار، و متوسط هزینه‌های درمانی بر میزان تمایل به پرداخت تأثیرگذار هستند. همچنین اثر متغیر اندازه خانوار بر تمایل به پرداخت منفی شد.
نتیجه گیری: نتایج نشان می هد که از دیدگاه اقتصاد رفتاری، شاغلان بخش غیر رسمی تمایل دارند با قیمتی کمتر از میانگین سهم حق بیمه شاغلان بخش رسمی، در بیمه‌های درمانی ثبت‌نام کنند. یارانه ها و تغییرات در ویژگی‌های بیمه (به عنوان مثال از جمله تحت پوشش قراردادن بیماریهای خاص) در افزایش تمایل به پرداخت موثر باشد.
