مقدمه: در راستای تحقق پوشش همگانی سلامت، یکی از گروه های مورد توجه، پناهندگان هستند که برای این جمعیت، بیمه پایه سلامت اجرا شده است. هدف این مطالعه، مقایسه سهم هزینه دارو، جراحی، آزمایشگاه و سایر خدمات پاراکلینیکی، تصویربرداری و نیز سهم منابع تأمین کننده هزینه های بستری و بار مراجعات پناهندگان در ۲ سال قبل و بعد از بیمه پایه سلامت است.
روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی است. محیط پژوهش، بیمارستان های دانشگاهی استان تهران و جامعه آماری، پرونده های بستری پناهندگان در ۲ سال قبل و بعد از اجرای بیمه بود. نمونه گیری خوشه ای در ۲مرحله انجام شد. ابتدا از ۵۵ بیمارستان دانشگاهی استان، ۱۵ بیمارستان و سپس ۱۵۷۵ نمونه در هر دوره، به طور تصادفی انتخاب و اطلاعات با SPSS ویرایش ۲۱ تحلیل شد.
یافته ها: با بیمه پایه سلامت، میانگین سهم پناهندگان از هزینه های بستری ۵/۱۳ درصد (۰۰۱/۰>P)، سهم بیمه تکمیلی از هزینه های بستری پناهندگان ۰۴/۰درصد (۰۰۱/۰>P)، سهم تخفیفات بیمارستانی ۹۹/۹ درصد (۰۰۱/۰>P) کاهش و بار مراجعات ۵۲ درصد (۰۰۱/۰>P) افزایش یافت. میانگین سهم هزینه دارو، جراحی با ۰۰۲/۰=P و ۰۰۱/۰>P کاهش و تصویربرداری با ۰۰۱/۰>P افزایش داشت. سهم آزمایشگاه و سایر خدمات پاراکلینیک تفاوت معناداری نشان نداد.
نتیجه گیری: بیمه پایه سلامت باعث کاهش سهم بیمار و تخفیفات بیمارستانی از هزینه های بستری و افزایش بار مراجعات پناهندگان شد، اما با توجه به پوشش جمعیتی پایین، بازنگری آن در ابعاد پوشش همگانی سلامت و به ویژه پوشش جمعیتی، ضروری به نظر می رسد.
