۵ نتیجه برای عفت‌پناه
علیرضا نمازی شبستری، محمد عفت‌پناه، لیلا غمخوار،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
مریم غمخوار، مهدی رضایی، محمد عفت‌پناه، علیرضا نمازی شبستری، لیلا غمخوار،
دوره ۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۲ )
چکیده
این مقاله فاقد چکیده می باشد.
لیلا غمخوار، محمد عفت‌پناه، مهدی رضایی، سپیده میرصالحی، کیوان تاجبخش، فاطمه حاجی علی‌عسگری،
دوره ۶، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: یکی از اصلی‌ترین هزینه‌های نظام سلامت در حوزه دارو است. بر این اساس کشورهای مختلف سیاستهای متفاوتی را برای کنترل هزینه دارو اتخاذ کرده اند. طرح دارویار با هدف تنظیم دسترسی عادلانه و پایدار مردم به داروها و افزایش پوشش بیمه‌ای اجرا شد. این مطالعه به بررسی اجرای طرح دارویار بر تعداد نسخ و هزینه سازمان بیمه سلامت در سال ۱۴۰۱ پرداخته است.
روش بررسی: این مطالعه، مقطعی گذشته‌نگر است. جامعه پژوهش نسخ سرپایی الکترونیک دارو بیمه‌شدگان بیمه سلامت ایران در کلیه صندوق‌ها بیمه ای در ۶ ماهه دوم سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ است. تعداد نسخ پیچیده شده، هزینه پرداختی سازمان بیمه و تعداد داروخانه‌های ارائه‌دهنده خدمت، از داشبوردهای نسخ دارویی سامانه الکترونیک سازمان بیمه سلامت استخراج شده اند. با استفاده از آمار توصیفی، شاخص‌های تمایل مرکزی (میانگین) و فراوانی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: تعداد نسخ ۷۱درصد و هزینه‌ها ۲۵۱درصد در سال ۱۴۰۱ افزایش یافت. میانگین هزینه ۱۰۵درصد افزایش داشت اما میانگین نسخ بدون احتساب ارز ترجیحی ۱۲درصد کاهش پیدا‌کرد. سهم ارز‌ترجیحی از کل هزینه پرداختی سازمان بابت نسخ الکترونیک دارو ۵۷درصد بود. بیشترین هزینه پرداختی سازمان به استان تهران (۱۳درصد) بوده است. مبلغ ارز ترجیحی از مهرماه تا اسفندماه روند صعودی داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه انجام شده درباره طرح دارویار، می‌توان نتیجه گرفت که پس از اجرای این طرح تغییراتی نظیر افزایش تعداد نسخه‌های دارویی، هزینه‌ها و میانگین هزینه نسخه‌ها، تعداد داروخانه‌های الکترونیکی و پوشش بیمه‌ای برای دسترسی به داروها دیده شده است. در این مطالعه، تأثیر مستقیم طرح دارویار بر هزینه پرداختی سازمان بیمه مورد بررسی قرار نگرفته است.
عفت محمدی، احد بختیاری، محمدمهدی ناصحی، محمد عفت‌پناه، مهدی رضایی، زهرا شاهعلی، امیرحسین تکیان، علیرضا اولیایی‌منش،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: بررسی عملکرد سازمان بیمه سلامت ایران با توجه به اهدافی که برای این سازمان در اسناد و قوانین بالادستی در نظر گرفته شده است، موضوع مهمی است که کمتر به آن پرداخته شده است. مطالعه حاضر به شناسایی شاخص‌های عملکردی سازمان بیمه سلامت ایران براساس تحلیل اسناد و قوانین مرتبط در راستای رصد برنامه‌ها و سیاستهای کلان این سازمان پرداخته است.
روش بررسی: این مطالعه به صورت کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوای اسناد، برنامه ها و فعالیت های اجرایی سیاست های مرتبط با نظارت بر عملکرد سازمان بیمه سلامت ایران، از سال تصویب قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور (۱۳۷۳) تا سال ۱۴۰۲، در سال ۱۴۰۲ انجام شد. از روش اسکات برای بررسی اعتبار اسناد و از تحلیل محتوای کیفی و رویکرد جزء به کل برای تحلیل داده‌ها بهره گرفته شد.
یافته‌ها: شاخص های شناسایی شده برگرفته از نه سیاست در ۱۱ موضوع و ۱۸۸ شاخص دسته بندی شدند: شاخص جمعیتی (۴.۶۵ درصد)، حساب‌های ملی سلامت (۷.۵۵ درصد)، جمعیت تحت پوشش (۱۴.۵۳ درصد)، خدمات سلامت تحت پوشش (۹.۸۸ درصد)، هزینه‌های تحت پوشش/ وضعیت مشارکت مالی (۶.۳۹ درصد)، منابع مالی سازمان (۱۱.۶۲ درصد)، مراکز طرف قرارداد (۵.۸۱ درصد)، روند هزینه‌ها. بار هزینه. بار مراجعه (۱۳.۳۷ درصد)، شاخص‌های نظارتی (۶.۳۹ درصد)، کارایی عملیاتی سازمان (۱۳.۳۷ درصد)، دسترسی به خدمات و پیامد سلامت (۶.۳۹ درصد).
نتیجه‌گیری: برای ارزیابی صحیح و جامع عملکرد سازمان بیمه سلامت ایران به گونه‌ای که افزایش شفافیت و اعتماد عمومی را برای این سازمان به همراه داشته باشد در نظر گرفتن شاخص‌های متعدد از جمله شاخص‌های جمعیتی و حساب‌های ملی سلامت، به گونه‌ای که کلیه ابعاد اجرایی و عملکردی یک سازمان بیه سلامت را پوشش دهد مورد نیاز می باشد.
شهرام توفیقی، جهان‌آرا ممی‌خانی، صدیقه خادم، محمد عفت‌پناه، محمدجواد کبیر، مهدی رضایی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: بار اختلالات روانشناختی و بار مالی آن در دنیا و ایران افزایش یافته است. معمولاً این بیماران برای بهبود وضعیت سلامت روان خود نیازمند حمایت مالی هستند. گاهی سازمان‌های بیمه‌گر پایه در قراردادن خدمات مشاوره روانشناسی در بسته خدمات بیمه تردید دارند. مساعدت‌های سازمان بهزیستی و وزارت بهداشت کافی نیست.
روش بررسی: مطالعه توصیفی با محاسبات مالی است. با استفاده از داده‌های مرکز آمار ایران، اطلاعات جمعیتی تا ،۱۴۱۰ و با استفاده از داده‌های گزارش‌های پیمایش سلامت روان وزارت بهداشت در ۱۳۹۰ و ۱۴۰۰، رشد سالانه برای دهه ۹۰ محاسبه شد. سپس با فرمول تنزیل، رشد شیوع اختلالات، شدت‌های مختلف اختلالات، تعداد مراجعه به مراکز مختلف، تعداد مراجعه‌ها تا ۱۴۱۰ برآورد شد. با فرض نرخ رشد تعرفه سالانه ۲۰ درصد؛ سهم بیمه‌گر ۳۰ درصد، ۵۰ درصد، و ۷۰ درصد؛ رشد سالانه ۵ درصد و ۱۰ درصد در تعداد مراجعه‌کنندگان بعد از ارائه پوشش بیمه، برآورد تکمیل شد.
یافته‌ها: بار مالی سازمان‌های بیمه برای مشاوره روانشناختی سالانه از ۷۰۸.۲ میلیون تومان (سهم بیمه ۳۰ درصد در ۱۴۰۳، نرخ ثابت مراجعان) تا ۲۳,۵۳۴ میلیون تومان (سهم بیمه ۷۰ درصد، رشد سالانه ۱۰ درصد مراجعان در ۱۴۱۰) برآورد شده است.
نتیجه‌گیری: پوشش بیمه برای مشاوره روانشناسی هم ضروری و هم هزینه-اثربخش است. با تدوین بسته خدماتی مناسب می‌توان مشاوره روانشناسی را با توجه به شدت اختلال، محل ارائه خدمات، سهم‌های مختلف سازمان‌های بیمه‌گر پوشش داد. منطقی به‌نظر می‌رسد برخی از اختلالات، که مهم تلقی می‌شوند، تحت پوشش سازمان‌های بیمه‌گر پایه قرار گیرند و برای سایر موارد بیمه تکمیلی در کنار سایر خدمات حمایتی و رفاهی، مانند یارانه، ارائه شود.
