مقدمه: همواره مخارج بهداشتی و رابطه آن با تولید ناخالص داخلی یکی از موارد مورد مطالعه در چارچوب مباحث اقتصادی بوده است. یکی از نظریه های مطرح در این زمینه، نظریه قانون واگنر است که به طور خلاصه معتقد به رشد بخش عمومی همراه با رشد تولید ناخالص داخلی یک کشور است. این مقاله با توجه به قانون واگنر، به بررسی رابطه بین مخارج بهداشتی و تولید ناخالص داخلی در کشور ایران پرداخته است.
روش بررسی: به منظور بررسی رابطه بین ۲ متغیر، از روش های علّیت تودایاماماتو و هم جمعی یوهانسون استفاده شد. بازه زمانی مورد مطالعه نیز شامل ۱۳۵۹ تا ۱۳۹۵بوده است.
یافته‌ها: نتایج به دست آمده از روش علّیت تودایاماماتو نشان داد که بین ۲متغیر رابطه علّی آماری وجود دارد. همچنین روش هم جمعی یوهانسون نیز نشان داد که رابطه مثبتی بین تولیدناخالص داخلی و مخارج بهداشتی برقرار است.
نتیجه‌گیری: افزایش تولید ناخالص داخلی باعث افزایش مخارج بهداشتی شده و برهمین اساس، قانون واگنر در ایران برای مخارج بهداشتی تأیید می شود.
