مقدمه: پیاده‌سازی نظام سلامت الکترونیک در عرصه جهانی، پس از دو دهه همچنان با چالش‌های متفاوتی از جمله چالش‌های حقوقی روبرو است. این پژوهش درصدد شناسایی اصول حقوقی ناظر بر تنظیمگری ارتباطات کنشگران نظام سلامت الکترونیک در ایران با تأکید بر ارائه‌دهندگان خدمات است.
روش بررسی: این پژوهش کیفی، با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام شد. اطلاعات در گفتگو با ۲۷ متخصص گردآوری شدند. انتخاب مصاحبه‌شوندگان به صورت هدفمند و بر اساس آشنایی آنان با نظام سلامت الکترونیک، تخصص در زمینه مسائل حقوقیِ مرتبط با آن و همچنین ارتباطات در بستر این نظام صورت گرفت. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA نسخه ۲۰ تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل مضمون اطلاعات منجر به معرفی چهار مضمون فراگیر و ده مضمون سازمان‌دهنده شد. چالش‌های حقوقی نظام سلامت الکترونیک و اصول حقوقی ناظر بر تنظیمگری ارتباطات کنشگران دو مضمون سازمان‌دهنده‌ای هستند که در این مطالعه به بحث گذاشته شده‌اند.
نتیجه‌گیری: مدیریت تعارض منافع، بازطراحی معماری نظام سلامت الکترونیک، الزامی نمودن قرارداد پزشکان با بیمه‌های پایه و تکمیلی و استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های موجود در بخش خصوصی از جمله پیشنهادات پژوهش حاضر هستند.
