مقدمه: یکی از عوامل موثر در تعیین هزینه های بیماران بستری در بخش های بیمارستانی، مدت زمان اقامت بیماران در بیمارستان و یکی از بخش‌های پرهزینه نیز، بخش مراقبت‌های ویژه کودکان (PICU) است. اطلاع از مدت زمان بستری بودن بیماران در مدیریت تخت‌های بیمارستانی می تواند موثر باشد. هدف از این مطالعه ارائه مناسب‌ترین توزیع آماری برای زمان اقامت بیماران در بخش‌های PICU بوده تا با استفاده از آن، بتوان زمان بستری بودن بیماران در بخش را پیش‌بینی کرد.
روش بررسی: در این مطالعه علاوه بر بررسی تشخیص‌های ارائه شده برای بیماران بستری در بخش PICU، سعی شد با استفاده از توزیع های آماری پرکاربرد در مطالعات بقا مانند خانواده توزیع های وایبول معکوس یا ترکیبات آن، بهترین مدل آماری را برای زمان بستری در بخش مراقبت های ویژه کودکان سه بیمارستان در شهر مشهد در سال ۱۳۹۷مشخص کرد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه مدل های آماری از نرم افزار R ویرایش ۳.۵.۲ و برای تشخیص مدل مناسب، از معیارهای آماری ماکزیمم درست نمایی، معیار آکائیک (AIC) و معیار اطلاع بیزی(BIC) استفاده شده است.
یافته ها: بر اساس داده‌های بررسی شده بیمارستان ها، توزیع های آماری هندسی وایبول معکوس، سری‌لگاریتمی وایبول معکوس، هندسی وایبول معکوس تعمیم‌یافته و سری‌لگاریتمی وایبول معکوس تعمیم‌یافته برای داده‌های بقا روی زمان ماندگاری بیماران در بخش‌های PICU مورد بررسی برازش داده شدند. پس از برآورد پارامترهای توزیع‌ها، شاخص‌های میانه، چارک‌های اول و سوم برای توزیع ها گزارش شده است.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج برازش توزیع‌های آماری بر مدت زمان بستری بیماران در بخش PICU،توزیع‌های سری لگاریتمی وایبول معکوس تعمیم یافته و هندسی وایبول معکوس در مقایسه با سایر توزیع‌ها برازش بهتری ارائه دادند.
