مقدمه: بیمارستان ها به عنوان یکی از سازمان های اصلی ارائه دهنده خدمات سلامت، حساسیت و اهمیت ویژه ای در اقتصاد و بهداشت دارند. توجه کامل به کارایی بیمارستان به عنوان بزرگ ترین و پرهزینه ترین واحد عملیاتی نظام سلامت، اهمیت ویژه ای دارد و برهمین اساس، ارزیابی عملکرد بیمارستان، یکی از مهم ترین مسائل برای سیاست گذاران بهداشت محسوب می شود.
روش بررسی: تحلیل پوششی داده ها (DEA) روشی برای ارزیابی کارایی و بهره وری واحدهای تصمیم گیری است. مدل های کلاسیک تحلیل پوششی داده ها، ورودی ها را بدون درنظر گرفتن مراحل میانی و ارتباطات فی مابین، در صورتی که یک شبکه برای تولید خروجی ها از مراحل وابسته به هم تشکیل شده باشد، به خروجی تبدیل می کنند (جعبه سیاه). این تحقیق ارزیابی کارایی نسبی بیمارستان ها را با محدودیت های وزنی خروجی برای آن دسته از خروجی ها که ارزش غیرخطی دارند درنظر می گیرد. به طور معادل در فرم پوششی از اصل بده بستان برای لحاظ کردن محدودیت های خروجی استفاده شده است؛ به این ترتیب که یک دنباله وزنی ناصعودی برای مقادیر بیشتر خروجی هایی که ارزش غیرخطی دارند درنظر گرفته می شود. این مطالعه در یک شبکه سری بررسی شده است. در این تحقیق با استفاده از رویکرد تحلیل پوششی داده های شبکه ای، مدل ارزیابی کارایی سیستم ها طراحی شده است که ارتباط بین وزن ها را به صورت یک ناحیه اطمینان در ارزیابی مدّنظر می گیرد.
یافته ها: در این مقاله، کارایی ۱۰بیمارستان با رویکرد جدید بررسی شد که فقط بیمارستان چهارم نمره کارایی یک را کسب کرد. از ویژگی های با اهمیت تغییر نوع دسته بندی واحدهای کارا و ناکار در یافته هاست.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد روش پیشنهادی از دقت بیشتری برخوردار است، زیرا با درنظر گرفتن قیمت گذاری غیرخطی خطایی که از قیمت گذاری خطی در ارزیابی ها نتیجه می شود را کاهش داده است. واحدهای کارا و ناکارا در نتیجه به دست آمده متفاوت از روش های کلاسیک قبلی است و می توان سیاست های متفاوتی برای واحدها توسط مدیران درنظر گرفته شود.
