۳ نتیجه برای بیمه درمان تکمیلی
مسعود کاوسی، سید جمالالدین طبیبی، محمود محمودی مجدآبادی فراهانی، کامران حاجینبی،
دوره ۱، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: هر چه جامعه به سمت توسعه بیشتر پیش میرود، خطرات و ریسکهای جدیدی حیات و آرامش انسانها را تهدید مینماید. اینجاست که نقش سازمانهای بیمهگر در تأمین آینده افراد، آرامش خاطر اجتماع، توسعه اقتصادی، اجتماعی و رفاه بشری آشکارتر میشود. مرزهای ارائه خدمات درمانی به بیماران آنقدر گسترش یافته است که فراهم کردن تمامی این خدمات در قالب بیمههای درمانی حداقل از نگاه اقتصادی مقرون بهصرفه نمیباشد. در بسیاری از کشورها برای ارائه خدمات درمانی از بیمه تکمیلی استفاده میشود. این پژوهش به منظور عوامل مؤثر بر ساختار بیمه خدمات درمانی تکمیلی در کشورهای منتخب و ایران انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، مقطعی و کاربردی است. دادههای این پژوهش با بررسی متون و مطالعات میدانی از طریق پرسشنامه جمعآوری گردیده که پس ار تأیید اعتبار آن از سوی خبرگان و روشهای کمی روایی محتوایی، پایایی سوالات مورد تأیید واقع شد. دادهها به منظور محاسبه آمارههای توصیفی و استنباطی با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش ۲۵ تحلیل شد و سپس از طریق نرمافزار AMOS تأییدیه تحلیل عاملی اکتشافی حاصل شد.
یافتهها: نتایج بررسیهای متون و آمارهای توصیفی و استنباطی در پژوهش حاضر نشان داد که ۵۱ درصد مشارکتکنندگان مرد و بقیه زن با میانگین سنی ۴۲ سال بودند. شش عامل مکنون شامل: نحوه تأمین منابع مالی ارائهدهندگان خدمات بیمهای، سیاستگذاری و برنامهریزیهای عملیاتی، سازمانهای حامی، ساختار سازمانی سیستمهای ارائهدهنده، مکانیسم کنترل، ساختار عملکردی سازمانهای بیمهگر در نظام بیمه خدمات درمانی تکمیلی ایران تأثیرگذار بودهاند.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش بیانگر آن است که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نقش بسزایی در نحوه تأمین مالی پوششهای هزینههای بیمهای و سازمانهای حامی در بهرهبرداری مطلوب از بیمه خدمات درمانی تکمیلی و بهبود سطح رضایتمندی بیماران و در نهایت ارتقاء سطح سلامت جامعه داشته است.
سجاد رامندی، لیلی نیاکان، سعیده رجائی هرندی، هادی عاشقی،
دوره ۳، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: تقلب، آثار مستقیم و غیرمستقیمی بر بیمهگران و بیمهگذاران دارد. با توجه به ذات و ماهیت صنعت بیمه، تصمیمهای مدیران و مسئولان بدون انجام بررسی و پژوهش کافی به نتیجه مطلوب نخواهد رسید. بنابراین، این پژوهش به مطالعه و بررسی تقلب در بیمههای درمان تکمیلی و راههای مقابله با آن با رویکرد کاربردی پرداخته است.
روش بررسی: با مطالعه تطبیقی تجربیات موفق کشورهای پیشرو در زمینه مبارزه با تقلب در رشته بیمه درمان تکمیلی و همچنین مصاحبه با خبرگان حوزه، فرایندها، عوامل زمینهساز و آثار تقلب در بیمه درمان تکمیلی، موانع و چالشهای موجود در فرایندهای مذکور شناسایی و در نهایت، به ارائه راهکارهای پیشگیری و کنترل این پدیده پرداخته شد. مصاحبهها در قالب متن در نرمافزارMAXQDA بارگذاری و سپس به متنکاوی پرداخته شد.
یافته ها: در مجموع، ۳۴ عامل که زمینه بروز تقلب در صنعت بیمه درمان تکمیلی را ایجاد می کنند، شناسایی و در ۶ گروه راهکارهای مربوط به قوانین و مقررات، راهکارهای مربوط به فرایندها، راهکارهای مربوط به تکنولوژی، راهکارهای مربوط به نهادها و سازمان های مرتبط، راهکارهای آموزشی و راهکارهای فرهنگی دسته بندی شدند. یافتههای پژوهش نشان دادند از بین عوامل زمینهساز تقلب بیشترین عامل تأثیرگذار مربوط به ناکارایی نهاد ناظر و چشم پوشی از پدیده تقلب در بیمه بود.
نتیجه گیری: در صورتی که شرکتهای بیمه اقدام به طراحی و راه اندازی سامانه ای جامع و یکپارچه کنند، امکان جلوگیری از میزان بالایی از تقلب ها فراهم خواهد شد.
قدرت الله اماموردی، پرستو احمدی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: هدف این مطالعه بررسی وجود ۲پدیده انتخاب نامساعد و مخاطرات اخلاقی در بازار بیمه های تکمیلی درمان ایران است.
روش بررسی: ابتدا یک مدل تقاضا برای مصرف خدمات درمان تکمیلی، تحت کمترین فروض درباره چگونگی سیاست بازپرداخت شرکت های بیمه، توزیع وضعیت پنهان سلامت مراجعان بیمارستان ها و همچنین نوع بیمه تکمیلی آنها باوجود ۲پدیده انتخاب نامساعد و مخاطرات اخلاقی تصریح شد. مدل اصـلی از روش GMM، بـرآورد و بـا اسـتفاده از روش های آمـار ناپارامتری، وجود این ۲پدیده آزمون شد. داده های مورد استفاده در این مطالعه از از طریق پرسش نامه و به صورت تصادفی از مراجعان ۱۱ بیمارستان در ۲گروه بیمه شدگان درمان تکمیلی و بیمه نشده در سطح شهر تهران جمع آوری شد.
یافته ها: نتایج نشان داد ریسکگریزی برای مصرف خدمات درمانی بیش از مصرف کالا های مرکب بوده و این مقدار برای افراد بیمهشده بیش از افراد بیمهنشده است که نشانگر وضعیت پایین سلامت افراد بیمهشده در مقایسه به سایر افراد است. آزمون کولموگرف - اسمیرنوف نیز متفاوت بودن توزیع سلامت ۲ گروه را تأیید کرد. علاوهبراین، مطابق با نتایج، مخاطرات اخلاقی در بازار بیمه به مقدار اندک وجود دارد. مخاطرات اخلاقی برای افراد با درآمد بالاتر، اندک است و هرچه بیمه از افراد با سطح درآمد بالا تقاضا داشته باشد، کاهش مخاطرات اخلاقی را به دنبال داشته و هرچه فرد در گروه پایین سلامت قرار داشته باشد، باعث افزایش مخاطرات اخلاقی خواهد شد.
نتیجه گیری: نتایج، وجود انتخاب نامساعد و مخاطرات اخلاقی را در بیمه درمان تکمیلی در ایران تأیید میکند.