مسعود کاوسی، سید جمال‌الدین طبیبی، محمود محمودی مجدآبادی فراهانی، کامران حاجی‌نبی،
دوره ۱، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: هر چه جامعه به سمت توسعه بیشتر پیش می‌رود، خطرات و ریسک‌های جدیدی حیات و آرامش انسان‌ها را تهدید می‌نماید. اینجاست که نقش سازمان‌های بیمه‌گر در تأمین آینده افراد، آرامش خاطر اجتماع، توسعه اقتصادی، اجتماعی و رفاه بشری آشکارتر می‌شود. مرزهای ارائه خدمات درمانی به بیماران آنقدر گسترش یافته است که فراهم کردن تمامی این خدمات در قالب بیمه‌های درمانی حداقل از نگاه اقتصادی مقرون به‌صرفه نمی‌باشد. در بسیاری از کشورها برای ارائه خدمات درمانی از بیمه تکمیلی استفاده می‌شود. این پژوهش به منظور عوامل مؤثر بر ساختار بیمه خدمات درمانی تکمیلی در کشورهای منتخب و ایران انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، مقطعی و کاربردی است. داده‌های این پژوهش با بررسی متون و مطالعات میدانی از طریق پرسشنامه جمع‌آوری گردیده که پس ار تأیید اعتبار آن از سوی خبرگان و روش‌های کمی روایی محتوایی، پایایی سوالات مورد تأیید واقع شد. داده‌ها به منظور محاسبه آماره‌های توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش ۲۵ تحلیل شد و سپس از طریق نرم‌افزار AMOS تأییدیه تحلیل عاملی اکتشافی حاصل شد.
یافته‌ها: نتایج بررسی‌های متون و آمارهای توصیفی و استنباطی در پژوهش حاضر نشان داد که ۵۱ درصد مشارکت‌کنندگان مرد و بقیه زن با میانگین سنی ۴۲ سال بودند. شش عامل مکنون شامل: نحوه تأمین منابع مالی ارائه‌دهندگان خدمات بیمه‌ای، سیاستگذاری و برنامه‌ریزی‌های عملیاتی، سازمان‌های حامی، ساختار سازمانی سیستم‌های ارائه‌دهنده، مکانیسم کنترل، ساختار عملکردی سازمان‌های بیمه‌گر در نظام بیمه خدمات درمانی تکمیلی ایران تأثیرگذار بوده‌اند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش بیانگر آن است که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نقش بسزایی در نحوه تأمین مالی پوشش‌های هزینه‌های بیمه‌ای و سازمان‌های حامی در بهره‌برداری مطلوب از بیمه خدمات درمانی تکمیلی و بهبود سطح رضایتمندی بیماران و در نهایت ارتقاء سطح سلامت جامعه داشته است.
