مقدمه: نرخ­های جمعیتی از قبیل نرخ مرگ­و­میر در محاسبات و سیاست­گذاری­های مربوط به بیمه­ها (اجتماعی و تجاری) و صندوق­ها، نقش بسیار اساسی و مهمی دارند. از آنجاییکه در ایران همچنان نرخ­های مرگ­ و­میر جدول TD(۸۸-۹۰) فرانسه مورد استفاده قرار می­گیرد و این نرخ­ها برای ایران مرگ ­ومیر را بیشتر از واقعیت برآورد می­کنند، تهیه­ ی جدول عمری که برآورد درستی از مرگ­ و­میر جمعیت ایران ارائه دهد، بسیار حائز اهمیت و مفید خواهد بود. با توجه به اهمیت این مسئله، در این مقاله هدف، برآورد نرخ­های مرگ­ و­میر بیمه­ شدگان صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر در سال ۹۵ است که درواقع یک زیرمجموعه­ ی ۱,۵ میلیون نفری از جمعیت ایران می­باشد.
روش بررسی: در این مقاله به منظور به حداقل رساندن اثرکم­ شماری فوت در داده­ ها، جامعه­ ی هدف تنها به بیمه شده­ های فعال سال ۹۵ محدود شده است. برای هر سن ، نر­خ خام مرگ­ و­میر با تقسیم افراد فوت شده  ساله به میزان در معرض فوت بودگی کل افراد  ساله به دست می­آید. هموارسازی نرخ­های خام با روش میک­هم  و   به روش حداقل مربعات خطا برآورد شده­ اند، انجام می­شود.
یافته ها: نرخ­های مرگ­­و­میر بیمه شده­های فعال مرد عضو صندوق برای سنین بین ۳۰ تا ۸۰ سالگی برآورد و ارائه شده است. نرخ­های به دست آمده برای سنین بین ۳۰ تا ۷۱ سالگی در مقایسه با نرخ­هایی که بر اساس بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی به دست آمده است، مقدار بیشتر و در مقایسه با نرخ­های فوت جدول TD(۸۸-۹۰) مقدار کمتری دارند. در مقایسه با نرخ­های ارائه شده توسط سازمان ملل نیز، تا سن ۶۰ سالگی، نرخ­های فوت صندوق بالاتر و از سن ۶۰ سالگی به بعد (تا ۷۱ سالگی) نرخ­های فوت سازمان ملل بیشتر می­باشند.
نتیجه گیری: نتایج به دست آمده و مقایسه­های انجام شده نشان می­دهد که نرخ­های برآورد شده برای صندوق تا حد زیادی معقول و قابل اعتماد می­باشند. همچنین بر اساس مقایسه­ها می­توان گفت که نرخ­های برآورد شده برای صندوق و نرخ­های ارائه شده توسط سازمان ملل از بین نرخ­های ارائه شده توسط چهار منبع ذکر شده، بیشترین نزدیکی را به یکدیگر دارند.