الهام شامی، شیرین نصرت‌نژاد، علیرضا پیرستانی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: دریافت و مصرف خدمات و مراقبت سلامت را بهره‌مندی از خدمات سلامت می‌نامند. از آنجاییکه مدیریت نظام سلامت به تصمیم‌گیری‌های درست و آگاهانه بستگی دارد، بهره‌گیری از دانش بهره‌مندی از خدمات سلامت و مطالعات در این زمینه برای تخصیص منابع مالی و برنامه‌ریزی سلامت الزامی است. دسترسی نقش مهمی در بهره‌مندی و استفاده از خدمات بهداشتی و درمانی دارد. یکی از مهمترین عوامل افزایش دسترسی به خدمات، تحت پوشش بیمه بودن افراد می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان بهره‌مندی از خدمات سلامت بیمه‌شدگان طرح بیمه ایران بعد از اجرای طرح تحول سلامت انجام گرفت.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی با حجم نمونه ۴۰۰ خانوار از شهر تبریز با نمونه‌گیری تصادفی است. مطالعه با استفاده از پرسشنامه بهره‌مندی به روش مکالمه تلفنی (اطلاعات گذشته‌نگر)، میزان بهره‌مندی از خدمات سلامت سرپایی و بستری را در میان بیمه‌شدگان بیمه سلامت ایران شهر تبریز در بازه زمانی یکساله مورد بررسی قرار داده است. با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و با کمک نرم‌افزارهای STATA ۱۱ و EXCEL داده‌ها تحلیل گردید.
یافته‌ها: میزان بهره‌مندی از خدمات سرپایی و بستری به‌ترتیب ۹۸.۴۹ و ۹۸.۷۵ درصد بدست آمد. همچنین میزان دسترسی برای خدمات سرپایی و بستری به‌ترتیب ۹۳ و ۹۰ درصد بدست آمد. میزان رضایت برای بهره‌مندی از خدمات سرپایی ۵۱ درصد و برای خدمات بستری ۵۶ درصد بدست آمد.
نتیجه‌گیری: بیمه سلامت ایران در کل باعث بهره‌مندی افراد فاقد بیمه از خدمات سلامت شده است. بهره‌مندی از خدمات بستری به علت تحت پوشش قرار دادن خدمات بستری توسط بیمه سلامت، بیشتر ازخدمات سرپایی است. حرکت بسوی پوشش همگانی سلامت می‌تواند راهکار مناسب‌تری جهت تحت پوشش قراردادن افراد بدون بیمه و جامعه باشد.
