۱۰ نتیجه برای کووید-۱۹
پرویز رمضانی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
سازمان بهداشت جهانی در تاریخ سی ام دسامبر ۲۰۱۹ گزارش اپیدمی یک بیماری مشابه پنومونی را در ووهان چین دریافت نمود (۱) ، در ایران ، اولین موارد COVID-۱۹ در فوریه ۲۰۲۰ (آخر بهمن ۱۳۹۹) گزارش شد (۲) و سازمان بهداشت جهانی شیوع ویروس کرونا را در ۱۱ مارس ۲۰۲۰ پاندمی اعلام کرد (۳). شیوع ناگهانی و جهانی بیماری کووید ۱۹ بسیاری از مردم را نگران کرده و زندگی افراد آلوده ، خانواده ها ، دوستان و جامعه را به دلیل اثرات احتمالی آن تهدید کرده است (۴). برای مدیریت موج همه گیری COVID-۱۹ ، سیستم بهداشتی باید ظرفیت مراقبت حاد را افزایش دهد (۵). بر اساس یک نظرسنجی WHO ، خدمات پیشگیری و درمان بیماری های غیرواگیر از زمان آغاز همه گیری کووید ۱۹ به شدت مختل شده است (۶) و پزشکان را مجبور به اولویت بندی فعالیت های بالینی خود کرده است (۵). بیماری همه گیر COVID-۱۹ منجر به اولویت بندی منابع سرویس بهداشت ملی (NHS) برای مقابله با موج افزایش بیماران آلوده شد (۷).
امین فغفوری آذر، فاطمه باکوئی، محمدحسین مهدوی عادلی، رضا رادفر، محمدعلی افشارکاظمی،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: همه گیری کووید-۱۹ مخاطرات بی سابقه ای برای نظام سلامت به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه و رفاه اجتماعی در سراسر جهان و ایران پدیدار ساخته و در ۲۰ماه اخیر، دنیا شاهد پارادایم های نوین زیست بشر، ازجمله الزام رعایت فاصلۀ اجتماعی برای مقابله با این بیماری جان گیر و عالمگیر بوده است. این پژوهش با هدف تعیین عوامل مؤثر بر تولید و انباشت سرمایۀ اجتماعی و آثار آن بر روند رعایت فاصلۀ اجتماعی به عنوان یکی از سیاست های غیردارویی برای مقابله با شیوع کووید-۱۹، در راستای تحقیقات سایر کشورها و پرکردن شکاف موجود در تحقیقات ایران انجام شد.
روش بررسی: استخراج، کمّی سازی و تعیین معادلات متغیرها و تعیین مرز سیستم در روند تولید و انباشت سرمایۀ اجتماعی در این پژوهش با جمع بندی دیدگاههای نظریهپردازان، نظر خبرگان با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته و تلفیق آن با روش دلفی فازی انجام شد. مدل سازی و تحلیل داده ها نیز با رویکرد سیستمی و متدولوژی پویاییشناسی سیستم ها و استفاده از نرم افزار ونسیم به انجام رسید.
یافته ها: پس از شبیه سازی مدل و انجام آزمون هایی برای تأیید اعتبار آن، مشخص شد بین سرمایۀ اجتماعی و روند رعایت فاصلۀ اجتماعی به عنوان یکی از سیاست های غیردارویی نظام سلامت برای کنترل همه گیری کووید-۱۹، رابطۀ علّی و مثبتی وجود دارد. با انجام آزمون هایی برای ساختار مدل، رفتار سیستم و تحلیل حساسیت سیاست ها، سناریوهای خوش بینانه، بدبینانه و واقع بینانه براساس ۸سیاست منتخب، سیاست بهینه برای انجام اصلاحات و تغییرات بلندمدت انتخاب و پیشنهاد شد.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه ضمن تبیین برخی از زوایای ناشناخته رفتار مردم و آثار سرمایۀ اجتماعی بر رعایت فاصلۀ اجتماعی برای کنترل همه گیری کووید-۱۹، راهبردهایی در اختیار سیاستگذاران عرصۀ سلامت قرار می دهد که درصورت اجرایی شدن آنها، شاهد جلب بیش از پیش اعتماد عمومی به عنوان اصلی ترین عامل بازتولید و انباشت سرمایۀ اجتماعی و همراهی مردم برای رعایت بیشتر فاصلۀ اجتماعی با هدف گذار از وضعیت نامطلوب کنونی به شرایطی بهتر و کاهش هزینه های نظام سلامت خواهیم بود.
بهروز ناظمی، یزدان گودرزی‌فراهانی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: با شیوع کووید-۱۹ در چین و گسترش آن در دیگر کشورها، بازارهای مالی در سراسر جهان به شدت تحت تأثیر این بحران قرار گرفتند. از جمله اثرات جهانی شیوع کووید-۱۹ می توان به افزایش بیکاری در جهان، تحمیل شوک های سنگین به اقتصاد دنیا، کاهش بهای نفت خام، کاهش تجارت جهانی در اکثر کشورهای درگیر و بسته شدن درهای دنیا به روی تجارت خارجی اشاره کرد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پاندمی کووید-۱۹ بر شاخص های عملکردی صنعت بیمه کشور صورت پذیرفت.
روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعه ثانویه بوده است. علاوه بر این در این پژوهش از اطلاعات آماری ۱۳۷۰-۱۳۹۹ و مدل خودرگرسیون‌برداری به منظور بررسی تأثیر پاندمی کووید-۱۹بر صنعت بیمه استفاده شد. در این مطالعه پاندمی کووید-۱۹ به صورت یک شوک برون‌زا در مدل گنجانده شده است.
یافته ها: یافته های حاصل شده از این پژوهش بیانگر این بود که انتشار کووید-۱۹ منجر به افزایش در حق بیمه تولیدی و خسارت پرداختی در بخش بیمه های زندگی و غیرزندگی است. نتایج نشان داد که تأثیر پاندمی کووید-۱۹ بر بخش بیمه های زندگی بیشتر از بیمه های غیرزندگی بوده است.
نتیجه گیری: در کشورهای که نرخ تورم کمتر بوده و اقتصاد باثباتی دارند، آثار کووید-۱۹ در حق بیمه تولیدی منفی بوده اما در کشورهایی که تورم بالا را همراه با بی ثباتی اقتصادی تجربه می کنند، آثار کووید-۱۹ بر حق بیمه تولیدی مثبت بوده است. در واقع در کشور به دلیل افزایش سالانه نرخ دیه که موجب افزایش حق بیمه شخص ثالث می شود، نوسانات نرخ ارز و تورم نیز منجر به رشد حق بیمه تولیدی شرکت های بیمه می شود. به همین دلیل رکود و رشد اقتصادی کشور در سال های گذشته تأثیری منفی در رشد حق بیمه نداشته و صرفا میزان نرخ رشد حق بیمه کم یا زیاد شده است.
مریم غفوربروجردی، میرحسین موسوی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: یکی از رشته‌های بیمه‌ای که ارتباط موضوعی تنگاتنگی با کووید-۱۹ و نتایج مرگبار آن دارد، بیمه زندگی است. بر این اساس به‌منظور اتخاذ تصمیمات و سیاست‌های مناسب، بررسی همه‌جانبه این بیماری و اثرات آن بر بیمه زندگی امری ضرروری می‌نماید. هدف این مقاله بررسی تأثیر پاندمی کووید-۱۹ بر تعداد بیمه‌نامه‌های صادره و موارد خسارت بیمه زندگی در ایران است.
روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کیفی و کمی در سال ۱۴۰۰ صورت پذیرفت. در قسمت کیفی از مطالعه تطبیقی و تحلیل کیفی (تحلیل مضمون) استفاده شد. در قسمت کمی، داده‌های مورد بررسی از سامانه سنهاب و سالنامه آماری بیمه مرکزی جمع‌آوری شد. نمونه مورد مطالعه در این قسمت شامل اطلاعات ۹ ماهه اول سال‌های ۱۳۹۷ الی ۱۳۹۹ در ۲۶ شرکت بیمه است. دسته بندی داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Excel نسخه ۲۰۱۶ و تحلیل این داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار E-Views نسخه ۱۱ صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج حقایق آماری آشکار شده نشان می‌دهد که بر اثر پاندمی کووید-۱۹ تعداد موارد خسارات بیمه زندگی در اکثر کشورهای جهان افزایش یافته است، اما تأثیر این ویروس بر تمایل افراد به خرید بیمه زندگی و بیمه‌نامه صادره بیمه زندگی متفاوت است. همچنین نتایج مدل رگرسیونی نشان می‌دهد که در ایران میانگین هر دو متغیر تعداد بیمه‌نامه صادره بیمه زندگی و تعداد موارد خسارت بیمه زندگی با شیوع کووید-۱۹ به طور معناداری افزایش یافته است.
نتیجه‌گیری: از آنجایی که با شیوع کووید-۱۹ تعداد موارد خسارت بیمه زندگی افزایش یافته و این مسئله می‌تواند به ضرر شرکت‌های بیمه تمام شود. لازم است شرکت‌های بیمه در تعامل با مراکز و نهادهای مرتبط، اقدامات لازم را درخصوص آموزش‌های خودمراقبتی به افراد انجام دهند. همچنین بیمه‌گران می‌توانند رشته فعالیت‌های خود را متنوع سازند تا اثرات نامطلوب این همه‌گیری را کنترل کنند.
آزاده اشرفی، محمودرضا محقق دولت‌آبادی، جواد فقیهی‌پور، کبری مافی، فاطمه دربندی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: نیروی انسانی یکی از مهم‌ترین منابع نظام سلامت است زیرا بهره‌گیری از تکنولوژی‌های بهداشتی در مدیریت و تدارک خدمات به منظور ارتقای سطح سلامت، به عهده این بخش است. هدف اصلی این پژوهش، طراحی الگوی جامع مدیریت منابع انسانی بخش بهداشت و درمان کشور در شرایط بحران سلامت بود.
روش بررسی: روش پژوهش از نوع کیفی که بر پایه روش گراندد تئوری (بدون ساختار) انجام شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از کدگذاری‌های سه‌گانه تکنیک گراندد تئوری (کدگذاری باز، محوری و گزینشی) در محیط نرم‌افزار MAXQDA صورت گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد موثرترین اقدامات درخصوص کارکرد اول باید در شرایط قبل از بحران، کارکرد دوم در شرایط قبل از بحران، کارکرد سوم در شرایط حین بحران و بعد از بحران، کارکرد چهارم در شرایط قبل از بحران، کارکرد پنجم در شرایط حین بحران و کارکرد ششم در شرایط بعد از بحران صورت گیرد. از سویی در این پژوهش ۴ الگو مشتمل بر الگوی مدیریت منابع انسانی در شرایط قبل از بحران سلامت، حین بحران، بعد از بحران و همچنین الگوی جامع مدیریت منابع انسانی در شرایط بحران سلامت تدوین شد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های حاصل از مطالعه در زمان قبل از بحران باید تمرکز اصلی بر کارمندیابی، استخدام نیروی انسانی، آموزش و ارتباطات سازمانی می باشد. در شرایط حین بحران نظام پاداش و مزایا و ایمنی و رفاه کارکنان مورد توجه قرار گیرد و در شرایط بعد از بحران نظام پرداخت و مزایا و بازنشستگی مهم می‌باشد.
اعظم دشتی رحمت‌آبادی، آتوسا کلانترهرمزی، علی دلاور، جواد خدادادی سنگه،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: شیوع بیماری کووید-۱۹ استرس شغلی مضاعفی را در سراسر جهان به کادر درمان وارد آورد و شدت مشکلات روانشناختی متخصصان را به اوج رساند. در این میان، تمهید شرایطی جهت ایجاد اشتیاق همافزای شغلی و خانوادگی می‌تواند راهکار مناسبی برای محافظت از سلامت کارکنان و ارائه خدمات بهتر به بیماران باشد. پژوهش حاضر، با هدف ارائه الگوی پیشران‌ها و پسران‌های ایجاد اشتیاق همافزای شغلی و خانوادگی در میان شاغلین متأهل مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت پذیرفت.
روش بررسی: پژوهش حاضر به روش کیفی با بهره‌گیری از نظریه زمینه‌ای انجام شد. به منظور ارائه مدل از مصاحبه‌های عمیق نیمه‌ساخت‌یافته انفرادی با کادر درمان استفاده شد. انتخاب افراد به صورت هدفمند صورت گرفت و پس از ۱۲ مصاحبه اشباع نظری حاصل آمد.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها منجر به یافتن ۶ عامل پیشران (ویژگی‌های منِشی و رفتاری فرد؛ ویژگی‌های خانواده هسته‌ای و اصلی؛ ویژگی‌های مربوط به خودِکار و محیط کار) و ۷ عامل پسران (عوامل درون روانی، عادات رفتاری؛ محیط خانواده، رفتارهای متداول مخرب؛ ویژگی‌های کار، عوامل مدیریتی، محیط سازمانی) در قالب ۳ دسته عوامل فردی، خانوادگی و شغلی شد.
نتیجه‌گیری: پیشگیری از دسترفت بهره وری، ارتقا سرمایه انسانی و کیفیت خدمات مراقبت از سلامت که تحت تأثیر مشکلات روان شناختی کادر درمان قرار دارد بایستی مورد توجه وزارت بهداشت و سازمان‌های ذیربط باشد. بیمارستان‌ها و سازمان‌های تحت پوشش می‌توانند با بکارگیری مدل ارایه شده، ضمن توجه به سلامت کادر درمان، کیفیت خدمات ارائه شده به بیمه‌شدگان را ارتقا بخشند.
جواد سجادی خسرقی، محمود ثالثی، محمد مسگرپور امیری، محمد محمدیان، جواد خوش‌منظر، مناف عبدی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: بحران کووید-۱۹ تغییرات بسیاری در عملکرد و بهره‌وری مراکز ارائه دهنده خدمات سلامت ایجاد کرد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات همه‌گیری کووید-۱۹ بر شاخص‌های مالی و عملکردی یکی از بیمارستان‌های شهر تهران بود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع کوهورت تاریخی بود که در ۶ ماه اول سال ۱۳۹۸ بعنوان دوره پیش از همه‌گیری و ۶ ماه اول سال ۱۳۹۹ به‌عنوان دوره بعد از همه‌گیری انجام شد. ۱۳شاخص عملکردی بخش‌های بستری؛ ۹ شاخص عملکردی کل بیمارستان و ۳ شاخص مالی وارد مطالعه شدند. داده‌ها در قالب فرم اکسل از واحد آمار و واحد بهبود کیفیت بیمارستان دریافت شده و پس از ورود به نرم افزار SPSS و بررسی نرمال بودن آنها، با آزمون ناپارمتریک ویلکاکسون آنالیز شدند.
یافته‌ها: میانگین شاخص‌های گردش تخت (۰۲۸/۰=P)، بیماران ترخیص شده (۰۲۸/۰=P) و تعداد بستری‌شدگان (۰۴۶/۰=P) در دوره همه‌گیری کاهش یافته بود که معنادار یافت شد. میانگین شاخص فوت قبل از ۲۴ ساعت (۰۲۷/۰=P) و بعد از ۲۴ ساعت (۰۲۸/۰=P) و ترخیص اورژانس (۰۲۸/۰=P) نیز بطور معناداری افزایش یافته بود. میانگین سود بیمارستان به قیمت جاری و قیمت واقعی بطور معنادار افزایش یافته بود (۰۲۸/۰=P).کل درآمد جاری افزایش ولی درآمد واقعی کاهش یافته بود که معنادار نبودند. کل هزینه جاری و واقعی نیز کاهش یافته بود که فقط کاهش هزینه واقعی معنادار بود (۰۲۸/۰=P).
نتیجه‌گیری: همه‌گیری کووید-۱۹ تأثیر معناداری بر شاخص‌های مالی و عملکردی بیمارستان داشت. لازم است مدیران بیمارستان‌ها پس از تحلیل وضعیت بیمارستان، ضمن تدوین و طراحی برنامه‌ی مقابلـه بـا بحران‌های مشابه، الگـوی مناسـبی بـرای توسعه خدمات و پایداری منابع در حین بحران داشته باشند.
محمدحسین کریمی زارچی، داود شیشه‌بری،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: بیماری کووید-۱۹ یک بیماری تنفسی است که در اثر سندرم تنفسی حاد کرونا ویروس-۲ ایجاد می‌شود. پیش‌بینی تعداد موارد جدید و مرگومیر می‌تواند گام مفیدی در راستای پیش‌بینی هزینه‌ها و امکانات مورد نیاز در آینده باشد. هدف از این مطالعه مدل‌سازی، مقایسه عملکرد مدل‌ها و پیش‌بینی موارد جدید و مرگومیر در آینده نزدیک است.
روش بررسی: در این مقاله ۹ تکنیک پیش‌بینی بر روی داده‌های کووید-۱۹ شهرستان مهریز به‌عنوان یک مطالعه موردی از تاریخ ۰۷/۱۲/۱۳۹۸ الی ۲۸/۰۹/۱۴۰۰ تحت آزمایش قرار گرفت و با استفاده از معیارهای ارزیابی میانگین مربعات خطا (MSE)، جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین قدر مطلق خطا (MAE) و میانگین درصد قدر مطلق خطا (MAPE) در مدل‌ها با هم مقایسه شدند.
یافته‌ها: برای موارد تجمعی بستری مدل‌های ARIMA، نمایی، هولت-وینترز و STL عملکرد بهتر و شبکه‌های عصبی اتورگرسیو، تتا و رگرسیون KNN عملکرد نامناسبی را از خود نشان دادند. همچنین برای موارد تجمعی مرگومیر، مدل‌های رگرسیون KNN، نمایی و تتا دارای عملکرد بهتری در پیش‌بینی موارد تجمعی مرگومیر هستند و شبکه‌های عصبی اتورگرسیو، ARIMA و هموارسازی اسپلاین مکعبی عملکرد نامناسبی از خود نشان دادند.
نتیجه‌گیری: بهترین مدل با توجه به معیارهای ارزیابی مذکور برای پیش‌بینی موارد تجمعی بستری کووید-۱۹ مدل STL و برای موارد تجمعی فوت مدل رگرسیون KNN است. همچنین مدل شبکه‌های عصبی اتورگرسیو دارای بدترین عملکرد در میان دیگر مدل‌ها، برای موارد بستری و هم موارد فوت است. نکته حائز اهمیت این است که باید داده‌ها در زمان واقعی بهروز شوند.
بهرام امین‌منصور، سجاد پرور، محمدمهدی فخر، امیر مهابادی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: همه‌گیری کرونا ویروس (کووید-۱۹) اثرات شدیدی را بر مراقبت‌های بهداشتی جهانی داشته است. هدف از این مطالعه تعیین تغییرات تعداد عمل‌های جراحی مغز و اعصاب قبل، حین و بعد از شیوع کووید-۱۹ در بیمارستان‌های شهر اصفهان بود.
روش بررسی: این مطالعه گذشته‌نگر در سه بیمارستان شهر اصفهان انجام شد. داده‌های مرتبط با بیماران جراحی مغز و اعصاب (اعم از الکتیو و غیرالکتیو) تحت درمان، از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۴۰۲ جمع‌آوری شد. بنابراین سه دوره ایجاد شد: قبل از شیوع کووید-۱۹ (اسفندماه سال ۱۳۹۶ تا اسفندماه ۱۳۹۸)، حین شیوع (اسفندماه سال ۱۳۹۸ تا اسفندماه ۱۴۰۰) و دوران پساکووید-۱۹ (اسفندماه سال ۱۴۰۰ تا اسفندماه ۱۴۰۱). داده‌های جمع‌آوری شده در نرم‌افزار SPSS ویرایش ۱۶ مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: ۳۰۴۵۶ مورد پذیرش برای جراحی مغز و اعصاب در حین کووید-۱۹ در مقایسه با ۴۲۳۰۰ پذیرش قبل از همه‌گیری مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در دوران پساکووید (۱۴۰۰-۱۴۰۲) ۱۷۳۴۱ نفر پذیرش شده بودند. پیش از همه‌گیری، میانگین تعداد ارجاعات ۴۶ مورد در ۲۴ ساعت بود که در حین شیوع کووید-۱۹ به ۳۳ روز کاهش یافت. در دوران پساکووید به ۳۷ مورد در ۲۴ ساعت رسید. در دوران پساکرونا تفاوت معناداری در تعداد کل بیماران پذیرش شده، تعداد کل اعمال جراحی انجام شده و اعمال جراحی الکتیو انجام شده نسبت به دوران قبل از شیوع کووید-۱۹ و حین شیوع آن مشاهده شد (۰.۰۵>P). همچنین تفاوت معناداری از نظر مشکلات ستون فقرات بین دوران پساکرونا با حین شیوع آن وجود داشت (۰.۰۵>P).
نتیجه‌گیری: ظرفیت درمان ایمن، برای بیمارانی که نیاز به مراقبت‌های الکتیو و غیرالکتیو جراحی مغز و اعصاب داشتند، در حین همه‌گیری کووید-۱۹ حفظ شد. همچنین پس از اتمام همه‌گیری تعداد عمل‌های جراحی نسبت به دوران قبل از آن کاهش داشت.
پدرام نوری‌زاده طهرانی، مبارکه علی‌پناه دولت‌آباد، رجبعلی درودی،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: داروهای متنوعی برای درمان بیماری کووید-۱۹ در بخش سرپایی و بستری معرفی شده است که برخی از آنان توانسته است تأییدیه نهادهای نظارتی را دریافت کند. سه مورد از داورهای معرفی شده: Nirmatrelvir/ritonavir (Paxlovid)، Molnupiravir و Fluvoxamine می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی هزینه-اثربخشی این داروها در درمان بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در مرحله خفیف تا متوسط در ایران بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه ارزشیابی اقتصادی بود که با هدف بررسی هزینه-اثربخشی داروها انجام شد. از یک مدل تحلیل تصمیم دو بخشی مدل درخت تصمیم و مدل مارکوف برای بررسی هزینه-اثربخشی استفاده شد. پارامترهای مطالعه شامل میزان بستری در بیمارستان، میزان مرگ، داروها، کیفیت زندگی بیماران و هزینه‌های درمان در سال ۱۴۰۱ بود.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان استاندارد در مقایسه با داروی فلووکسامین متوسط هزینه بیشتر و متوسط پیامد (QALY) کمتری داشته است. همچنین داروی مولنوپیراویر در مقایسه با داروی پکسلووید نیز متوسط هزینه بیشتر (۲۰۲.۵۲۰.۴۲۲ در مقابل ۱۵۵.۳۲۴.۸۸۱) و QALY کمتر (۴.۳۵۲ در مقابل ۴.۳۶۳) داشته است. داروی پکسلووید در مقایسه با داروی فلووکسامین متوسط هزینه بیشتر (۱۳۳.۲۷۱.۶۰۴ ریال در مقابل ۳.۸۳۲.۰۲۹) و متوسط QALY بیشتر (۰.۹۶۹ در مقابل ۰.۹۶۶) داشته است. نسبت هزینه-اثربخشی افزایشی داروی پکسلووید در مقایسه با داروی فلووکسامین ۵۰.۰۴۰.۷۸۱.۳۰۲ ریال شده است. اگر هزینه دوره درمان با داروی پکسلووید کمتر از حدود ۲.۸۱۰.۴۲۵ ریال باشد این دارو هزینه-اثربخش خواهد بود.
نتیجه‌گیری: می‌توان چنین نتیجه گرفت که استفاده از داروهای پکسلووید و مولنوپیراویر در درمان بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ در مرحله خفیف تا متوسط که در معرض خطر زیاد برای پیشرفت بیماری هستند، با قیمت‌های فعلی هزینه-اثربخش نیست. در خصوص داروی فلووکسامین نیز اگرچه براساس شواهد موجود این دارو هزینه-اثربخش است اما عدم قطعیت زیادی در خصوص اثربخشی این دارو وجود دارد.
