Research code: 162498197
Ethics code: 162498197
Clinical trials code: 162498197
Faghfouri Azar A, Bakouie F, Mahdavi Adeli M H, Radfar R, Afshar Kazemi M A. Investigation the Relationship Between Social Capital and Public Health in Iran’s Legatum Prosperity Index with Canonical Correlation Analysis. Iran J Health Insur 2022; 5 (2) :143-154
URL:
http://journal.ihio.gov.ir/article-1-245-fa.html
فغفوری آذر امین، باکوئی فاطمه، مهدوی عادلی محمدحسین، رادفر رضا، افشار کاظمی محمدعلی. بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی با سلامت عمومی در شاخص رفاه لگاتوم ایران با تحلیل همبستگی کانونی. بیمه سلامت ایران. 1401; 5 (2) :143-154
URL: http://journal.ihio.gov.ir/article-1-245-fa.html
1- گروه مدیریت صنعتی، دانشکدۀ مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه مدلسازی کارکردهای عالی شناختی، پژوهشکدۀ علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، fatemeh.bakouie@gmail.com
3- گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
چکیده: (7224 مشاهده)
مقدمه: سلامت به عنوان ارزش ذاتی برای انسان ها، نقش مهمی در بهبود سعادت جامعه و رفاه افراد دارد و اغلب بهعنوان مؤلفه ای کلیدی از سرمایۀ انسانی تلقی میشود که به رشد اقتصادی بیشتر منجر میشود. مفهوم سرمایۀ اجتماعی نشان دهندۀ آن است که چگونه ساختار اجتماعی یک گروه میتواند به عنوان منبعی با ارزش برای افراد آن عمل کند تا با هزینۀ کمتر، به اهداف خود دست یابند. تلقّی سلامت به عنوان یک دارایی، به معنای تمرکززدایی سیاست ها از عوامل مخاطره آمیز به دیدگاهی جامع تر و مبتنی بر عوامل اجتماعی، ازجمله سرمایۀ اجتماعی است و تحقیق پیش رو نیز برهمین اساس انجام شد.
روش بررسی: این تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بود. تحلیل داده ها از طریق همبستگی کانونی و رگرسیون چندگانه با استفاده از داده های ثانویۀ گردآوری شده ازسوی مؤسسۀ لگاتوم در سال ۲۰۲۱ میلادی و داده های مرتبط با ایران در بازۀ زمانی ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۹، با ویرایش ۲۴ نرم افزار SPSS انجام شد.
یافته ها: با توجه به معناداری آزمون های پیلایس و ویلکز در سطح معناداری ۵درصد، ضریب همبستگی سرمایۀ اجتماعی و سلامت ۸۹/۰ تعیین شد. با توجه به ضرایب ساختاری، عناصر طول عمر، سلامت جسم، سلامت روان، نظام های مراقبت، مداخلات پیشگیرانه و عوامل رفتاری پرخطر، به ترتیب بیشترین تأثیر را بر متغیر کانونی سلامت داشتند. براساس ضرایب استاندارد، مشخص شد اعتماد بین فردی، بیشترین تأثیر را بر سلامت دارد و اعتماد نهادی، شبکه های اجتماعی، مشارکت مدنی و اجتماعی و روابط شخصی و خانوادگی به عنوان عناصر سرمایۀ اجتماعی، در اولویت های بعدی تأثیر بر سلامت قرار گرفتند.
نتیجه گیری: سرمایۀ اجتماعی نقش مهمی بر درک عوامل تعیین کنندۀ سلامت دارد و توجه ویژه به آن ازسوی سیاست گذاران به منظور رفع نابرابری های سلامت، گریزناپذیر است. برهمین اساس در روند سیاست گذاری های سلامت ایران که همچنان با چالش های متعدد مواجه است، افزون بر توجه به راهبردهای سخت افزاری و درمان محور، می توان و باید اهمیت ویژه ای برای سرمایۀ اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تعیین کنندۀ سلامت، قائل شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/4/24 | ویرایش نهایی: 1401/7/27 | پذیرش: 1401/5/3 | انتشار الکترونیک: 1401/7/16