دوره ۶، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
جلد ۶ شماره ۲ صفحات ۱۵۸-۱۵۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghamkhar L, Effatpanah M, Rezaee M, Mirsalehi S, Tajbakhsh K, Hajialiasgari F. Investigating the Effect of Daroyar Plan on Indicators of the Number and Cost of Drug Prescriptions in Iran. Iran J Health Insur 2023; 6 (2) :151-158
URL: http://journal.ihio.gov.ir/article-1-292-fa.html
URL: http://journal.ihio.gov.ir/article-1-292-fa.html
غمخوار لیلا، عفت‌پناه محمد، رضایی مهدی، میرصالحی سپیده، تاجبخش کیوان، حاجی علی‌عسگری فاطمه. مقایسه تعداد و هزینه نسخ دارویی قبل و بعد از اجرای طرح دارویار. بیمه سلامت ایران. ۱۴۰۲; ۶ (۲) :۱۵۱-۱۵۸
لیلا غمخوار۱ 
، محمد عفت‌پناه۱ ، مهدی رضایی۱ ، سپیده میرصالحی۱ ، کیوان تاجبخش۱ ، فاطمه حاجی علی‌عسگری*۲
، محمد عفت‌پناه۱ ، مهدی رضایی۱ ، سپیده میرصالحی۱ ، کیوان تاجبخش۱ ، فاطمه حاجی علی‌عسگری*۲
۱- مرکز ملی تحقیقات بیمه سلامت، تهران، ایران
۲- گروه سلامت الکترونیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،F-hajialiasgari@tums.ac.ir
۲- گروه سلامت الکترونیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،
چکیده: (۱۴۸۸ مشاهده)
مقدمه: یکی از اصلی‌ترین هزینه‌های نظام سلامت در حوزه دارو است. بر این اساس کشورهای مختلف سیاست‌های متفاوتی را برای کنترل هزینه دارو اتخاذ کرده اند. طرح دارویار با هدف تنظیم دسترسی عادلانه و پایدار مردم به داروها و افزایش پوشش بیمه‌ای اجرا شد. این مطالعه به بررسی اجرای طرح دارویار بر تعداد نسخ و هزینه سازمان بیمه سلامت در سال ۱۴۰۱ پرداخته است.
روش بررسی: این مطالعه، مقطعی گذشته‌نگر است. جامعه پژوهش نسخ سرپایی الکترونیک دارو بیمه‌شدگان بیمه سلامت ایران در کلیه صندوق‌ها بیمه ای در ۶ ماهه دوم سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ است. تعداد نسخ پیچیده شده، هزینه پرداختی سازمان بیمه و تعداد داروخانه‌های ارائه‌دهنده خدمت، از داشبوردهای نسخ دارویی سامانه الکترونیک سازمان بیمه سلامت استخراج شده اند. با استفاده از آمار توصیفی، شاخص‌های تمایل مرکزی (میانگین) و فراوانی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: تعداد نسخ ۷۱درصد و هزینه‌ها ۲۵۱درصد در سال ۱۴۰۱ افزایش یافت. میانگین هزینه ۱۰۵درصد افزایش داشت اما میانگین نسخ بدون احتساب ارز ترجیحی ۱۲درصد کاهش پیدا‌کرد. سهم ارز‌ترجیحی از کل هزینه پرداختی سازمان بابت نسخ الکترونیک دارو ۵۷درصد بود. بیشترین هزینه پرداختی سازمان به استان تهران (۱۳درصد) بوده است. مبلغ ارز ترجیحی از مهرماه تا اسفندماه روند صعودی داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه انجام شده درباره طرح دارویار، می‌توان نتیجه گرفت که پس از اجرای این طرح تغییراتی نظیر افزایش تعداد نسخه‌های دارویی، هزینه‌ها و میانگین هزینه نسخه‌ها، تعداد داروخانه‌های الکترونیکی و پوشش بیمه‌ای برای دسترسی به داروها دیده شده است. در این مطالعه، تأثیر مستقیم طرح دارویار بر هزینه پرداختی سازمان بیمه مورد بررسی قرار نگرفته است.
روش بررسی: این مطالعه، مقطعی گذشته‌نگر است. جامعه پژوهش نسخ سرپایی الکترونیک دارو بیمه‌شدگان بیمه سلامت ایران در کلیه صندوق‌ها بیمه ای در ۶ ماهه دوم سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ است. تعداد نسخ پیچیده شده، هزینه پرداختی سازمان بیمه و تعداد داروخانه‌های ارائه‌دهنده خدمت، از داشبوردهای نسخ دارویی سامانه الکترونیک سازمان بیمه سلامت استخراج شده اند. با استفاده از آمار توصیفی، شاخص‌های تمایل مرکزی (میانگین) و فراوانی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: تعداد نسخ ۷۱درصد و هزینه‌ها ۲۵۱درصد در سال ۱۴۰۱ افزایش یافت. میانگین هزینه ۱۰۵درصد افزایش داشت اما میانگین نسخ بدون احتساب ارز ترجیحی ۱۲درصد کاهش پیدا‌کرد. سهم ارز‌ترجیحی از کل هزینه پرداختی سازمان بابت نسخ الکترونیک دارو ۵۷درصد بود. بیشترین هزینه پرداختی سازمان به استان تهران (۱۳درصد) بوده است. مبلغ ارز ترجیحی از مهرماه تا اسفندماه روند صعودی داشته است.
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه انجام شده درباره طرح دارویار، می‌توان نتیجه گرفت که پس از اجرای این طرح تغییراتی نظیر افزایش تعداد نسخه‌های دارویی، هزینه‌ها و میانگین هزینه نسخه‌ها، تعداد داروخانه‌های الکترونیکی و پوشش بیمه‌ای برای دسترسی به داروها دیده شده است. در این مطالعه، تأثیر مستقیم طرح دارویار بر هزینه پرداختی سازمان بیمه مورد بررسی قرار نگرفته است.
نوع مطالعه: مقاله کوتاه |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/4/16 | ویرایش نهایی: 1402/8/28 | پذیرش: 1402/6/15 | انتشار الکترونیک: 1402/8/20
دریافت: 1402/4/16 | ویرایش نهایی: 1402/8/28 | پذیرش: 1402/6/15 | انتشار الکترونیک: 1402/8/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
