دوره 7، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 78-72 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 19802032100512164022162790082
Ethics code: ir.iau.m.rec.1403.016
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bani Saeed Z, Yazdanpanah A. Investigating the Challenges of Electronic Prescribing for Physicians in Ahvaz County in 2024. Iran J Health Insur 2024; 7 (1) :72-78
URL: http://journal.ihio.gov.ir/article-1-321-fa.html
URL: http://journal.ihio.gov.ir/article-1-321-fa.html
بنی‌سعید زینب، یزدان‌پناه عباس. بررسی چالش‌های نسخه‌نویسی الکترونیک پزشکان شهرستان اهواز در سال 1402. بیمه سلامت ایران. 1403; 7 (1) :72-78
زینب بنی‌سعید1 
، عباس یزدان‌پناه* 
2
، عباس یزدان‌پناه* 2
1- گروه مدیریت بهداشتی و درمانی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
2- گروه مدیریت بهداشتی و درمانی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران ،abbas_yaz@yahoo.com
2- گروه مدیریت بهداشتی و درمانی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران ،
چکیده: (359 مشاهده)
مقدمه: نسخه نویسی الکترونیکی با اولین کاربرد آن در مراقبت‌های سرپایی در بسیاری از کشورها اجرا شده است. در ایران دو سالی است که نسخه‌نویسی الکترونیکی با جدیت اجرا می‌شود و در حالی که در برخی مناطق موفقیت آمیز بوده، با چالش‌هایی نیز مواجه شده است. شناسایی این چالش‌ها و تعیین علل آن‌ها نه تنها می‌تواند به رفع مشکلاتی که پزشکان با آن روبه‌رو هستند کمک کند، بلکه کمک قابل توجهی به بهبود برنامه نسخه‌نویسی الکترونیکی می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی چالش های پیش روی پزشکان در امر تجویز الکترونیکی در شهرستان اهواز در سال ۱۴۰۲ انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه کیفی در سال ۱۴۰۲ در شهرستان اهواز، استان خوزستان، با جمعیت پزشک انجام شد. شرکت‌کنندگان ۳۳ نفر بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. روش‌های جمع‌آوری داده‌ها شامل مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با پزشکان، یادداشت‌های میدانی و ثبت یادآوری بر اساس اصل اشباع داده‌ها بود.
یافته‌ها: فرآیند تحلیل داده‌ها چهار مضمون اصلی (ناهماهنگی در کدگذاری دارو، عدم امنیت در سیستم‌های نسخه الکترونیکی، نبود مقررات قانونی و عدم پذیرش نسخه الکترونیک توسط پزشکان) و ۱۱ طبقه (تناسب برخی کدها، کدهای تکراری، تفاوت در نوع ثبت دارو، عدم وجود کد برای برخی داروها، عدم هماهنگی بیمه‌گذاران، عوامل مرتبط با سازمان‌های بیمه‌گر، ناهماهنگی اطلاعات بیمار) و ۲۱ زیرطبقه حاصل شد.
نتیجه‌گیری: پزشکان به دلایل مختلفی از جمله ناهماهنگی سیستم‌های بیمه‌ای در کدگذاری داروها، استفاده از نسخه‌های مختلف توسط سازمان های بیمه‌گر، عدم ادغام سیستم بیمه و داروخانه، قطعی مکرر اینترنت، عدم هماهنگی بین داروخانه‌ها و ... با چالش‌های متعددی روبرو هستند. پزشکان، تجویز بیش از حد یا نادرست دارو توسط برخی داروخانه‌ها. رفع این چالش‌ها می‌تواند زمینه‌ساز موفقیت طرح نسخه نویسی الکترونیک در اهواز باشد.
روش بررسی: این مطالعه کیفی در سال ۱۴۰۲ در شهرستان اهواز، استان خوزستان، با جمعیت پزشک انجام شد. شرکت‌کنندگان ۳۳ نفر بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. روش‌های جمع‌آوری داده‌ها شامل مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با پزشکان، یادداشت‌های میدانی و ثبت یادآوری بر اساس اصل اشباع داده‌ها بود.
یافته‌ها: فرآیند تحلیل داده‌ها چهار مضمون اصلی (ناهماهنگی در کدگذاری دارو، عدم امنیت در سیستم‌های نسخه الکترونیکی، نبود مقررات قانونی و عدم پذیرش نسخه الکترونیک توسط پزشکان) و ۱۱ طبقه (تناسب برخی کدها، کدهای تکراری، تفاوت در نوع ثبت دارو، عدم وجود کد برای برخی داروها، عدم هماهنگی بیمه‌گذاران، عوامل مرتبط با سازمان‌های بیمه‌گر، ناهماهنگی اطلاعات بیمار) و ۲۱ زیرطبقه حاصل شد.
نتیجه‌گیری: پزشکان به دلایل مختلفی از جمله ناهماهنگی سیستم‌های بیمه‌ای در کدگذاری داروها، استفاده از نسخه‌های مختلف توسط سازمان های بیمه‌گر، عدم ادغام سیستم بیمه و داروخانه، قطعی مکرر اینترنت، عدم هماهنگی بین داروخانه‌ها و ... با چالش‌های متعددی روبرو هستند. پزشکان، تجویز بیش از حد یا نادرست دارو توسط برخی داروخانه‌ها. رفع این چالش‌ها می‌تواند زمینه‌ساز موفقیت طرح نسخه نویسی الکترونیک در اهواز باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1403/1/30 | ویرایش نهایی: 1403/7/18 | پذیرش: 1403/3/12 | انتشار الکترونیک: 1403/5/16
دریافت: 1403/1/30 | ویرایش نهایی: 1403/7/18 | پذیرش: 1403/3/12 | انتشار الکترونیک: 1403/5/16
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
