دوره 1، شماره 3 - ( 9-1397 )
جلد 1 شماره 3 صفحات 110-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farahmanfar Z, Hajinabi K, Aeenparast A. Relationship between Provision of Welfare Facilities and Performance of Health Care Workers: A Particular Perspective to the Motivational Role of Health Insurance. Iran J Health Insur 2018; 1 (3) :105-110
URL: http://journal.ihio.gov.ir/article-1-38-fa.html
URL: http://journal.ihio.gov.ir/article-1-38-fa.html
فرهمندفر زینب، حاجی نبی کامران، آیین پرست افسون. ارایه خدمات رفاهی به کارکنان چه ارتباطی با عملکرد آنان دارد؟ نگرشی خاص به نقش انگیزشی بیمه‌های درمانی. بیمه سلامت ایران. 1397; 1 (3) :105-110
1- گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
چکیده: (8611 مشاهده)
مقدمه: عملکرد کارکنان نقش مهمی در بهره‌وری سازمان‌ها دارد. عملکرد کارکنان تحت تأثیر حوزه گسترده‌ای از عوامل فردی و سازمانی قرار دارد. یکی از عوامل مؤثر بر عملکرد خدمات رفاهی هر سازمان است که با افزایش انگیزه کارکنان نقش مهمی در بهبود عملکرد آنان دارد. خدمات رفاهی ارائه شده به کارکنان حیطه گسترده‌ای دارد که اثرات متفاوتی بر انگیزش کارکنان دارند. شناخت ابعاد خدمات رفاهی که در افزایش عملکرد مؤثر است، نقش مهمی در ارتقاء عملکرد کارکنان خواهد داشت.
روش بررسی : در مطالعه حاضر که به صورت مقطعی انجام گرفت، کلیه کارکنان شبکه بهداشتی و درمانی شهرری شامل دو گروه درمانی (پزشک، دندانپزشک، پرستار، کارشناس تغذیه و مامایی) و اداری (کاردان و کارشناسان بهداشتی، آزمایشگاه، پذیرش و خدمات) به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد کل کارکنان ۱۰۰ نفر بودند که به طور کامل در مطالعه شرکت داده شدند. پرسشنامه در برگیرنده سه جزء اصلی بود. جزء اول شامل سوالات دموگرافیک بود. جزء دوم شامل سوالات سنجش عملکرد و جزء سوم شامل سوالات وضعیت خدمات رفاهی بود. پاسخ سوالات در طیف ۵ گزینه‌ای لیکرت از گزینه بسیار زیاد تا بسیار کم دسته‌بندی شده بود. جزء سوم شش خدمت رفاهی اصلی شامل بیمه خدمات درمانی، کمک هزینه، تسهیلات فرهنگی، تسهیلات ورزشی، تسهیلات گردشگری و ایاب و ذهاب مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه‌ها پس از استانداردسازی، مورد استفاده قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماریSPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ۵۲ درصد از کارکنان مورد مطالعه مرد و۴۸ درصد آنان زن بودند. بیشتر پاسخگویان (۴۱ درصد) در گروه سنی۴۰-۵۰ سال قرار داشتند. نتایج پژوهش نشان داد که بین عملکرد کارکنان در گروه‌های مختلف جنسی، سنی، تحصیلی، تأهل، درآمد، وضعیت استخدامی، سابقه کار و پست سازمانی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. بررسی ارتباط عملکرد کارکنان با مؤلفه خدمات رفاهی شامل بیمه خدمات درمانی، کمک هزینه، تسهیلات فرهنگی ورزشی، تسهیلات گردشگری و ایاب و ذهاب نشان‌دهنده وجود ارتباط معنی‌دار بین این متغیرها بود (۰۱/۰P.value<). در این خصوص ارتباط عملکرد کارکنان با بیمه خدمات درمانی در آنالیز رگرسیون چند متغیره تأیید نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عملکرد کارکنان تحت تأثیر متغیرهای جمعیتی و سطح درآمد افراد قرار ندارد. با این حال ارایه برخی از تسهیلات رفاهی می‌تواند در ارتقای عملکرد کارکنان موثر باشد. در این زمینه بیمه خدمات درمانی با سایر تسیهلات رفاهی اندکی تفاوت داشت. به نظر می‌رسد بیمه خدمات درمانی در این مطالعه در سطحی پایه‌ای‌تر بر عملکرد کارکنان مؤثر است. و پیش از آنکه یک عامل انگیزشی باشد یک عامل مهم در پذیرش و ابقای شغل است.
روش بررسی : در مطالعه حاضر که به صورت مقطعی انجام گرفت، کلیه کارکنان شبکه بهداشتی و درمانی شهرری شامل دو گروه درمانی (پزشک، دندانپزشک، پرستار، کارشناس تغذیه و مامایی) و اداری (کاردان و کارشناسان بهداشتی، آزمایشگاه، پذیرش و خدمات) به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد کل کارکنان ۱۰۰ نفر بودند که به طور کامل در مطالعه شرکت داده شدند. پرسشنامه در برگیرنده سه جزء اصلی بود. جزء اول شامل سوالات دموگرافیک بود. جزء دوم شامل سوالات سنجش عملکرد و جزء سوم شامل سوالات وضعیت خدمات رفاهی بود. پاسخ سوالات در طیف ۵ گزینه‌ای لیکرت از گزینه بسیار زیاد تا بسیار کم دسته‌بندی شده بود. جزء سوم شش خدمت رفاهی اصلی شامل بیمه خدمات درمانی، کمک هزینه، تسهیلات فرهنگی، تسهیلات ورزشی، تسهیلات گردشگری و ایاب و ذهاب مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه‌ها پس از استانداردسازی، مورد استفاده قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماریSPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ۵۲ درصد از کارکنان مورد مطالعه مرد و۴۸ درصد آنان زن بودند. بیشتر پاسخگویان (۴۱ درصد) در گروه سنی۴۰-۵۰ سال قرار داشتند. نتایج پژوهش نشان داد که بین عملکرد کارکنان در گروه‌های مختلف جنسی، سنی، تحصیلی، تأهل، درآمد، وضعیت استخدامی، سابقه کار و پست سازمانی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. بررسی ارتباط عملکرد کارکنان با مؤلفه خدمات رفاهی شامل بیمه خدمات درمانی، کمک هزینه، تسهیلات فرهنگی ورزشی، تسهیلات گردشگری و ایاب و ذهاب نشان‌دهنده وجود ارتباط معنی‌دار بین این متغیرها بود (۰۱/۰P.value<). در این خصوص ارتباط عملکرد کارکنان با بیمه خدمات درمانی در آنالیز رگرسیون چند متغیره تأیید نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عملکرد کارکنان تحت تأثیر متغیرهای جمعیتی و سطح درآمد افراد قرار ندارد. با این حال ارایه برخی از تسهیلات رفاهی می‌تواند در ارتقای عملکرد کارکنان موثر باشد. در این زمینه بیمه خدمات درمانی با سایر تسیهلات رفاهی اندکی تفاوت داشت. به نظر می‌رسد بیمه خدمات درمانی در این مطالعه در سطحی پایه‌ای‌تر بر عملکرد کارکنان مؤثر است. و پیش از آنکه یک عامل انگیزشی باشد یک عامل مهم در پذیرش و ابقای شغل است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/8/15 | ویرایش نهایی: 1398/6/31 | پذیرش: 1397/9/24 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24
دریافت: 1397/8/15 | ویرایش نهایی: 1398/6/31 | پذیرش: 1397/9/24 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
