گروه تربیت بدنی، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران ، m.faghfouriazar@yahoo.com
چکیده: (234 مشاهده)
مقدمه: بیماریهای مزمن غیرواگیر از مهمترین چالشهای سلامت عمومی در ایران هستند و با افزایش جمعیت سالمندان بار این بیماریها رو به رشد است. سبک زندگی کمتحرک یکی از عوامل مهم بروز این بیماریها محسوب میشوند. فعالیت بدنی منظم میتواند نقش حفاظتی مهمی در پیشگیری و کنترل بیماریهای مزمن ایفا کند. با توجه به نقش بیمه سلامت در پوشش هزینههای درمانی، بررسی ارتباط فعالیت بدنی با بیماریهای مزمن اهمیت دارد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی–تحلیلی مقطعی بود که بر روی ۲۷۵ سالمند ۶۰ تا ۷۰ ساله تحت پوشش بیمه سلامت در تهران انجام شد. نمونهگیری بهصورت خوشهای چندمرحلهای انجام گرفت. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه جمعیتشناختی، پرسشنامه بینالمللی فعالیت بدنی (IPAQ) و چکلیست بیماریهای مزمن بود. دادهها با نرمافزار SPSS و آزمونهای کای-دو و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین سطح فعالیت بدنی و ابتلا به بیماریهای مزمن ارتباط معناداری وجود دارد (۰.۰۰۰=P). سالمندانی که فعالیت بدنی پایین داشتند بیشترین شیوع بیماری مزمن را گزارش کردند، در حالی که بیش از نیمی از افراد با فعالیت بدنی بالا فاقد بیماری مزمن بودند. رگرسیون لجستیک نیز نشان داد که فعالیت بدنی بهعنوان یک عامل مستقل، پس از کنترل سن و جنس، با کاهش احتمال ابتلا به بیماریهای مزمن همراه است.
نتیجهگیری: افزایش فعالیت بدنی سالمندان استراتژی مؤثری برای پیشگیری و کاهش بیماریهای مزمن است. برنامههای آموزشی و مداخلات حمایتی با هدف ترویج فعالیتهای ورزشی سبک و منظم، علاوه بر ارتقای کیفیت زندگی سالمندان، موجب کاهش هزینههای درمانی و بار مالی بر نظام سلامت خواهد شد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی–تحلیلی مقطعی بود که بر روی ۲۷۵ سالمند ۶۰ تا ۷۰ ساله تحت پوشش بیمه سلامت در تهران انجام شد. نمونهگیری بهصورت خوشهای چندمرحلهای انجام گرفت. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه جمعیتشناختی، پرسشنامه بینالمللی فعالیت بدنی (IPAQ) و چکلیست بیماریهای مزمن بود. دادهها با نرمافزار SPSS و آزمونهای کای-دو و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین سطح فعالیت بدنی و ابتلا به بیماریهای مزمن ارتباط معناداری وجود دارد (۰.۰۰۰=P). سالمندانی که فعالیت بدنی پایین داشتند بیشترین شیوع بیماری مزمن را گزارش کردند، در حالی که بیش از نیمی از افراد با فعالیت بدنی بالا فاقد بیماری مزمن بودند. رگرسیون لجستیک نیز نشان داد که فعالیت بدنی بهعنوان یک عامل مستقل، پس از کنترل سن و جنس، با کاهش احتمال ابتلا به بیماریهای مزمن همراه است.
نتیجهگیری: افزایش فعالیت بدنی سالمندان استراتژی مؤثری برای پیشگیری و کاهش بیماریهای مزمن است. برنامههای آموزشی و مداخلات حمایتی با هدف ترویج فعالیتهای ورزشی سبک و منظم، علاوه بر ارتقای کیفیت زندگی سالمندان، موجب کاهش هزینههای درمانی و بار مالی بر نظام سلامت خواهد شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/6/30 | ویرایش نهایی: 1404/8/25 | پذیرش: 1404/8/12
دریافت: 1404/6/30 | ویرایش نهایی: 1404/8/25 | پذیرش: 1404/8/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
