مرکز ملی تحقیقات بیمه سلامت، سازمان بیمه سلامت ایران، تهران، ایران ، ahassanzadeh@hotmail.com
چکیده: (7150 مشاهده)
بیمه از نقطه نظر اجتماعی، یک ابزار اقتصادی برای کاهش و حذف ریسک از طریق فرآیند تلفیق تعدادی از ریسکهای یکسان جهت پیشبینی زیانهای احتمالی یک گروه در کل میباشد. بیمه اجتماعی بر این باور استوار است که در جامعه افرادی وجود دارند که با ریسکهایی عمده مواجه میشوند که خود به تنهایی از عهده آن برنمیآیند. هدف برنامه بیمه اجتماعی توزیع درآمد به نفع افرادی است که نمیتوانند با این ریسکها مقابله کنند. اصول حاکم بر بیمههای اجتماعی به گونهای است که عدم رعایت هر کدام از دور میسازد. نظامهای «عدالت اجتماعی» اصول سه گانه آن مشتمل بر همبستگی اجتماعی، یارانه متقاطع، اجبار قانونی، ساختار این نوع بیمه را متزلزل کرده و جامعه را از اهداف بیمه سلامت در تاریخ عمر خود سه دوره گذار را طی کردهاند که مبتنی بر محل وقوع ریسک مالی است. بیمه رابطهای سه جانبه بین بیمار، ارائهکننده خدمت و نهاد بیمهگر است. در نظامهای تاریخی: رابطه مستقیم بین بیمار و ارائهکننده خدمات برقرار و محل وقوع ریسک مالی خود بیمار است. در نظامهای سنتی: فرد در زمان سلامت مبلغی را به نهاد بیمهای پرداخت کرده و خود را در برابر ریسک مالی ناشی از آن بیمه میکند و بنابراین محل وقوع ریسک مالی نهاد بیمهای است. در نظامهای مدرن: محل وقوع ریسک مالی تواماً بر عهده نهاد بیمهای و فراهمکننده خدمات است و از بروز پدیدههای عدم تقارن اطلاعات، مخاطره اخلاقی و تقاضای القائی، جلوگیری به عمل میآید. در انتهای مقاله با استناد به اسناد و قوانین بالادستی اقدامات اولویتدار برای اصلاح نظام بیمهای ارائه شده است.
نوع مطالعه:
سرمقاله |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/9/24 | ویرایش نهایی: 1398/6/31 | پذیرش: 1397/9/24 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24